Dit boek speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. Dit boek heeft twee verhaallijnen over Mentje en Tinus, die uiteindelijk bij elkaar komen.
De 9-jarige Mentje uit Nunspeet wordt opgevangen in het Pas-op kamp in Vierhouten, nadat haar vader door de Duitsers meegenomen wordt. Dit omdat hij Joodse mensen verborgen gehouden heeft. Haar moeder is al eerder overleden.
Tinus woont in Zuid-Afrika en gaat het Engelse leger in om als parachutist veel geld te gaan verdienen om zodoende de verloren gegane 'familie' boerderij terug te kopen.
Mentje maakt vreselijke dingen mee in het kamp, maar blijft vertrouwen, dat ze haar vader weer terug zal zien. Als het verzet vreest voor ontdekking van het kamp, wordt ze naar haar enige familielid, een tante in Arnhem, gestuurd. Daar wordt ze min of meer gedoogd, maar uiteindelijk blijkt ze toch wel een uitstekende hulp te zijn, zeker ook voor twee parachutisten, waaronder Tinus. Zij raken gewond bij de slag om Arnhem.
Na de oorlog wil Tinus uit dankbaarheid voor het redden van zijn leven graag dat Mentje naar zijn boerderij komt. Haar tante staat erop dat ze gaat. En Mentje vertrekt zeer tegen haar zin met de boot naar Afrika. Eigenlijk ziet ze het leven helemaal niet meer zo zitten.
Tinus is vriendelijk, maar zijn opa en oma die ook op de boerderij wonen, zijn nors en afstandelijk. Ook al wil Tinus het beslist niet hebben, toch gaat Mentje een vriendschap aan met de bijwoners en komt ze achter een groot geheim.
Dit prettig leesbare boek gaat, ondanks de oorlogsverschrikkingen, over doorgaan na moeilijke perioden, ook na persoonlijke verliezen en ontdekken dat het leven toch nog de moeite waard kan zijn. Wel vind ik wat merkwaardig wat Mentje als 9 à 10 jarige allemaal bedenkt en doet. Ik snap dat ze volwassener denkt door wat ze allemaal meemaakt, maar wat ze doet en bedenkt is soms wel erg bijzonder.
Geef een reactie