Dit boek heeft mij gegrepen tot in het diepst van mijn 'goede leventjeshart'. De drie delen waaruit het boek bestaat markeren: bewustwording, strijd en zichzelf overgevende inzet: de ontwikkeling op veel gebieden en in veel fasen van ons leven. De periode die Heather, de hoofdpersoon van het boek, doormaakt, is levensveranderend. Doordat de schrijfster dit boek -of eigenlijk levensverslag- in de ik-vorm heeft geschreven, ontkom ik er niet aan, dat het een groot effect heeft in mijn denken en ik hoop ook op mijn leven van alledag.
Met de nodige humor en scepticisme ontdekt Heather dat ze een verslaafde is, verstrikt in vaste levenspatronen, zonder inspirerend levensdoel. Wat parallel meespeelt en van betekenis is, voor de ontwikkeling naar iemand die verantwoordelijkheid neemt voor haar eigen leven en ook een doel voor ogen krijgt, is de pijn die zij ervaart als gevolg van haar eigen slechte daden. Ze moet er iets mee, en met dat zij toegroeit naar een andere levensstijl, doet ze er ook iets mee.
Dat gaat niet zonder slag of stoot en zonder hulp. Een auto-ongeluk en de wijze input van een oude buurman en twee oudere vrouwen zorgen ervoor dat het roer definitief omgezet kan worden. De prachtige relatie met haar 15-jarige zoon zorgt ook voor de nodige groei. De sterke beschrijving van haar kanotocht door de wildernis, maakt dat je verlangt naar het op orde maken van je eigen leven.
De zin: "Ik heb iemand eens horen zeggen dat mensen alleen maar veranderen op het moment dat het nog beangstigender wordt om niet te veranderen", heeft mij aan het denken gezet over mijn eigen motieven en levensstijl. Het gevoel van 'wat zullen de buren wel niet denken', maakt plaats voor een eigen bewuste keus om anders met dingen om te gaan.
Ik geef dit boek 5 sterren en ik hoop dat heel veel mensen, die een 'keurig' leven hebben, dit boek gaan lezen, en hun levensstijl erdoor gaan veranderen.
Geef een reactie