Michelle groeit op in het gezin van haar oom omdat haar moeder niet voor haar kan zorgen. Ze wordt vreselijk gepest op school en heeft geen vriendinnen.
Na een zware griep krijgt ze een paniekaanval . Ze komt in een psychiatrisch ziekenhuis terecht. Na een psychotische angstaanval waarbij ze overal vlammen om zich heen ziet en denkt dat ze in de hel is beland, wordt ze overgeplaatst naar een gesloten afdeling.
Ze denkt dat ze dood is en is voor niemand bereikbaar. Psychiater Aart heeft er een zware dobber aan. Michelle sluit zich steeds meer in zichzelf op. Als Ditty, een medewerkster van Aart, haar dagelijks komt bezoeken, denkt Michelle dat deze een engel is. Ditty laat haar een paar liederen over God horen. Michelle wordt er tot tranen toe diep door geraakt. Ze ervaart het alsof God tot haar spreekt. Langzaam maar zeker komt ze uit haar psychose en kan ze in therapie gaan bij Aart.
Na ruim een jaar betrekt Michelle een kamer in een begeleid-wonen-project van Ditty en haar man Paul. Michelle studeert schriftelijk voor haar Havo-examen en werkt een paar ochtenden per week in de thuiszorg. Als ze bij Jolanda van Kolthoorn komt te werken, komt het tot een hechte vriendschap tussen hen. Michelle mag echter één kamer niet schoonmaken. Deze kamer is altijd op slot. Dan moet Jolanda een keer weg als Michelle komt. Michelle ontdekt dat Jolanda vergeten is de deur van de 'verboden' kamer af te sluiten. Brandend van nieuwsgierigheid gaat Michelle naar binnen en daar doet ze een verbijsterende ontdekking die heel haar leven op z'n kop zet.
Dit is een bijzondere roman, aangrijpend en meeslepend. Hoewel het boek door de vlotlezende schrijfstijl uitnodigt tot doorlezen, moest ik het af en toe wegleggen, vanwege de realistische beschrijving van de pesterijen die Michelle moest ondergaan en de psychoses.
De auteur, zelf autistisch, heeft op een heldere, duidelijke manier de gevoelens van een autistisch meisje beschreven. Als je niets van autisme afweet, ben je na het lezen van dit boek volledig op de hoogte.
Geef een reactie