Paul en Joanna hebben een dochtertje geadopteerd. Ze gaan haar ophalen in Colombia. Vanaf het moment dat zij arriveren, gebeuren er dingen waar ze geen enkele invloed op kunnen uitoefenen en die niet zo goed zijn voor hun geestelijke en lichamelijke gezondheid.
Ik kon dit boek niet wegleggen. Het is zo geschreven dat je voelt wat Paul voelt en je ervaart wat Joanna ervaart. Je wilt dat het goed gaat aflopen, maar er zijn steeds nieuwe ontwikkelingen die op het tegendeel wijzen. Je wilt op een gegeven moment wanhopig graag dat het goed gaat aflopen en je beseft ook, dat als je dit zelf zou meemaken, je nooit meer dezelfde kunt zijn als daarvoor.
De karakters van Paul en Joanna worden heel goed uitgewerkt en onder invloed van alle gebeurtenissen ondervinden die een verandering die hen meer dan klaarmaakt om in de rest van hun leven alert te zijn op alles wat hun bestaan bedreigt. Ik vond dit boek bijzonder goed geschreven, het verhaal voltrok zich als een film voor mijn lezersoog. Ik zou wel willen dat het verfilmd werd, het zou een kassucces worden die volle zalen trekt. Het bijzondere element vind ik, dat je bijna gelooft dat dit echt gebeurd zou kunnen zijn en dat je weer beseft hoe gelukkig je bent in onze cultuur en hoe veilig.
Geef een reactie