Verdwaalde ster

Abra wordt in bijzondere omstandigheden geboren. Ondanks dat zij veel liefde krijgt aangeboden, kan zij het niet op de juiste manier ontvangen. Ze koestert gedachten en gevoelens van afwijzing. Op een gegeven moment schreeuwt haar hart om erkenning en gaat ze daarnaar op zoek.

Dit hartverscheurende verhaal naar het model van Ezechiël 16 en Lucas 16 is je tijd meer dan waard. Evenals in ‘Bevrijdende liefde’ werkt Francine Rivers opnieuw de wachtende liefde van God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest heel mooi uit. Als je dit boek wilt lezen om uiteindelijk te zien ‘dat ze elkaar toch krijgen’, heb je de clou echt gemist.

Zeke staat voor God de Vader, die je heeft geschapen en dat werk nooit uit zijn hand laat vallen, maar zorgzaam is en liefdevol. Joshua staat voor de zichzelf opofferende liefde van Jezus, die zijn Bruid najaagt, haar uitnodigt en op haar wacht. Een van de mooiste scènes in dit boek, is het moment dat Abra vraagt of Joshua haar wil dopen. Het teken van het sterven van haar oude ik is zo veelzeggend en betekenisvol dat je geen woorden meer leest, maar voor je ziet hoe deze diep beschadigde jonge vrouw zich helemaal overgeeft aan God en alles wat haar is aangedaan, loslaat en zich vergeven weet van alles wat zij anderen heeft aangedaan.

Marianne is de lieve moeder van Joshua. Zij heeft het aan haar hart. Je kunt je niet aan het beeld onttrekken van de vrouw, door wiens hart een zwaard is gegaan. Ze sterft terwijl ze intens liefheeft en alles heeft gegeven.

In de naam Susan hoor je de naam van de hoofdstad van Babel. Maar ook zij krijgt een nieuwe kans om te kiezen voor de ware liefde. Mitzi is als de Heilige Geest: aansporend om het goede te doen en tegelijkertijd te genieten van dat wat God je heeft gegeven. De persoon Mitzi spreekt mij bijzonder aan in dit boek. De onmisbare mentor, de persoon waar Abra zich werkelijk thuis voelt. Degene die haar de troost en de genade van God inprent, zodat zij het niet kan vergeten wie haar werkelijk liefheeft.

De naam Abra is ook prachtig gekozen, ze staat voor alle volken, alle mensen, want God heeft de mensen zo lief gehad, dat Hij zijn enige Zoon gezonden heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

Ik heb gehuild en genoten van dit boek dat een gelijkenis is, maar toch zo echt de werkelijkheid van ons bestaan beschrijft, dat ik het als een film voorbij zie gaan. Je merkt niet dat je 539 bladzijden leest, je leest een leven, meer levens, de levensgeschiedenis van de mensheid. En dat is zo knap! Ik vond ‘Bevrijdende liefde’ bijna het mooiste boek dat ik heb gelezen. Deze wil ik daarnaast leggen.

Het tempo in het boek is wisselend, zoals dat gaat als het een leven beschrijft. Sommige momenten worden uitgediept tot op de bodem, zodat je er niet omheen kunt om te voelen wat Abra voelt. Argwaan, jaloezie, afwijzing, diepe pijn. Twijfel, zelfverachting, haat. En dan die hoop, die eerst zo klein is. Je wilt dat het goed komt. Je wilt dat ze gered wordt. Je wilt dat het niet afloopt, zoals het afloopt met zoveel mooie jonge meiden in deze wereld. Ik zou willen dat het verfilmd werd, zodat ieder die het ziet, nieuwe hoop krijgt, gered wordt en God vindt: de ware liefde, de echte overgave. Om voor altijd bemind te worden.