Meidenboek over dyslexie.
Judith Groeneweg zit in groep acht, maar met heel veel vakken kan ze niet goed meekomen. Margot, die voor haar zit pest haar daarmee. Judith woont in de stad. De school waarop ze zit, heeft niet in de gaten wat precies haar probleem is. Judith wordt er wanhopig van en krijgt een hekel aan school. Haar ouders hebben ook niet goed door wat er aan de hand is.
Het lichtpuntje van de week is wanneer ze naar koor gaat. Ze vindt zingen heerlijk en ze kan het ook heel goed. Net voordat de situatie in haar leven dreigt te ontploffen, ontmoet ze een leuke vriendin, waarmee ze een leuke tijd doormaakt. Toch kan die haar er niet van weerhouden om een domme beslissing te nemen en dan dreigen de dingen echt uit de hand te lopen.
De doelgroep voor dit boek zijn meiden vanaf een jaar of tien, die een hoog leesniveau beheersen. Alleen… voor meisjes met dyslexie is dit boek echt te moeilijk, maar wel leuk om te worden voorgelezen. Zij zullen zeker dingen herkennen, die Judith meemaakt.
Een prachtig verhaal, waarin je iets kunt leren over dyslectische kinderen en over gelijkwaardigheid.
Een minpuntje vind ik dat er geen karakterontwikkeling te bespeuren is. Judith vind het moeilijk om te zeggen waar ze tegenaan loopt en blijft passief-agressief reageren. Het verhaal had mogelijk een nog spannender verloop gehad als Judith eens voor zichzelf was opgekomen. Ze blijft te veel in de slachtofferrol hangen. Een ander minpuntje is, dat dyslectische kinderen er tegenwoordig al veel eerder worden uitgepikt en goed begeleid, het lijkt of het boek daardoor in de vorige eeuw speelt.
Geef een reactie