The girl who dared to dream is de Engelse en beter getroffen titel dan Een goede dochter. Mabel Oakley treft het niet als haar vader op een cruciaal moment in haar leven een ongeluk krijgt. Ze zou met haar ouders regelen dat ze nog een jaar naar school kan en daarna een vervolgopleiding omdat ze ervan droomt om secretaresse te worden. Dit prachtige verhaal speelt in 1912 in Londen. De tijd waarin vrouwen nog niet zo veel in de melk te brokkelen hebben, er ontstellend veel armoede is in de grote stad en er een standenmaatschappij is waarvan we ons in deze tijd geen enkele voorstelling kunnen maken.
Toch bruist het van de ontwikkelingen, er rijden naast wagens met paarden al auto’s in Londen en de industriële revolutie raast door. Door het ongeluk komt er allemaal niets van Mabels droom terecht en moet ze gaan doen wat ze het meest verafschuwt: als dienstmeisje gaan werken. In minder dan twee maanden tijd wordt Mabel gedwongen om volwassen om te gaan met de uitdagingen die het leven aan haar stelt. Een drama voor deze krachtige en prachtige tiener.
In die stadse sfeer doen de taboes heel dorps aan, want wat de buren ervan zullen zeggen is opeens heel erg belangrijk. Er is geen openheid over liefde of seksualiteit, wat Mabels positie nog kwetsbaarder maakt. Haar ouders hebben de kinderen lief maar worstelen zelf ook met de enorme problemen die op hun bord zijn gekomen. Tom Clarke, een oude man met een eigen drukkerij, speelt een indrukwekkend mooie rol in het boek. En de verwende Iain McFarlane gaat inzien dat hij niet zomaar misbruik van andere mensen kan maken. “Een goede dochter” is een heel gaaf boek om je in te leven in andere tijden, andere mensen en andere posities. En het is heerlijk dat het eindigt met een sprankelende gouden rand in het leven van Mabel.
Geef een reactie