Een boek schrijven naar aanleiding van een film, klinkt voor mij als de omgekeerde wereld. Toch is het de schrijver gelukt om een boek te schrijven, dat leest als een film. Uitgangspunt voor het boek is het nooit overtroffen liefdeslied in de Bijbel, het Hooglied, in het boek de Song genoemd. De hoofdpersoon Jed schrijft het boek na de eerste huwelijksnacht met zijn vrouw Rose. Het wordt een enorme hit, waardoor hij met elk optreden in elk tournee verzekerd is van een uit volle borst meezingend publiek aan het eind van het concert. Door dit lied wordt hij net zo beroemd als zijn vader. Maar dat is nu net iets waar hij niet naar verlangt omdat hij als zoon van zijn vader heeft geleden onder de afwezigheid en het gedrag van zijn vader. Ondanks dat zijn vader al zijn zonden heeft beleden en teruggekeerd is naar God, heeft het gedrag zijn sporen nagelaten in de harten van de mensen om hem heen. Jed vraagt om wijsheid om met zijn beroemd-zijn om te kunnen gaan. De parallellen met koning Salomo zijn overduidelijk. Toch gaat het hedendaagse verhaal in dit boek net even iets anders dan het verhaal van Salomo.
Dit boek gaat over verleiding en strijd, verwachtingen en teleurstellingen, ondergaan en opstaan, terugkeer en herstel, keuzes en veranderingen. Dit boek gaat ten diepste over wie je dienen wilt en wat liefde nu eigenlijk echt is. Dit boek gaat over herkenbare patronen en het bouwen van nieuwe patronen. Dit boek gaat over – tóch – belijden van zonden en vergeving en herstel en een diepere liefde dan ooit.
Het is de schrijver gelukt om een overbekende geschiedenis te vertellen, zonder dat er iets in het verhaal verveelt.
Geef een reactie