De titel van dit boek vertelt precies wat het is en dat is geweldig. Geen geleuter over creativiteit maar gewoon recht voor zijn raap hoe je creatieve teksten voor marketing-doeleinden maakt. Om het nog duidelijker te maken beschrijft Ishak in de hoofdstukken 2.3 en 2.4 precies wat je niet in dit boek kunt vinden. Dus: werkelijk en puur: de schrijftechniek voor louter en alleen maar copywriters; marketeers; reclamemensen en marketeers via alle soorten media. Wat is Roys grote geheim? Hoe komt het dat hij succes heeft en dat zijn inspiratie nooit opdroogt? Dat kan niet alleen zijn enthousiasme zijn of zijn liefde voor het vak. Hoewel die ook van de bladzijden spettert. Het is een prachtig set van technieken in combinatie met out-of-the-box denken. Maar vooral toch techniek. Waarbij stijlfiguren een leidende rol hebben. Hij noemt er heel veel in hoofdstuk 4.4 en 5.7, geeft voorbeelden en tips.
En bovenal: oefenen, oefenen en oefenen. Uit zijn boek blijkt de enorme waarheid: inspiratie is 98 procent transpiratie. Iedere keer als je bezig gaat met je teksten, leg je dit boek opengeslagen naast je en ga je keihard aan de slag met het schrijfproces. En, zegt hij: “heel doeltreffend: begin bij het eind van het proces, de afsluiting”. Door er zo mee bezig te zijn ontdek je ook, waarom hij deze praktische tips geeft. Roy Ishak is een man van de praktijk. Tegelijk durft hij dwars door zijn boek heen open te zijn over zijn eigen ontwikkeling en het is heel gaaf om zijn leerstof direct daarin uitgedrukt te zien in een zin als: “Voor Sophie had ik dromen, sinds Sophie heb ik doelen.” Hoe mooi is dit parallellisme! Hij erkent dat wij allemaal andere mensen nodig hebben om tot resultaten te komen, die een fundament hebben in onze creativiteit. Geniaal! Maar aan deze prachtige zin gaat een denk- en schrijfproces vooraf.
En ja, ik denk ook een beetje dat je niet voor niks reclameschrijver wordt. Deze man is een lefgozer, die zijn kop boven het maaiveld durft uit te steken. Soms steekt dat een beetje, zoals bij de eerste zin van zijn voorwoord: “God, wat mis ik je!” Door die zin had ik eerst zin om het boek in de vuilnisbak te smijten, gedreven door mijn geprikkelde kaders. Toch werd ik nieuwsgierig, naar de man die grenzen opzoekt en het risico wil lopen dat hij mensen voor het hoofd stoot. En hij legt prima uit in de hoofdstukken 5.8.3-5.8.7, waarom je dat zou kunnen doen. Ik kies er dan voor om de uitstekende lessen te volgen en mijn eigen ethiek leidend te laten zijn.
Geef een reactie