Het was een zomer waarin de dood in vele vormen langskwam. Pech, natuur, zelfmoord en moord. Je zou verwachten dat die zomer is bijgebleven als tragisch en dat is ook zo, maar toch niet alleen tragisch.

Gewone genade is in de eerste plaats een detective, en een goede. Maar het is veel meer. Het verhaal stelt diepe vragen over de dood. Over wat het sterven van een ander met je doet en hoe je leven er door kan worden veranderd.