Boekenmening

Liefde die bevrijdt dagboek

Bijbels dagboek voor veertig dagen naar aanleiding van het boek ‘Bevrijdende liefde’ van dezelfde schrijfster. Het bevat zes delen: afwijzing, berusting, redding, vrijgekocht, verzoening en vernieuwing. De liefde van God voor mij is de rode lijn in dit boek. Elke dag wordt er een citaat vanuit ‘Bevrijdende liefde’ geplaatst en elke dag is er een Bijbeltekst en zijn er wat vragen. Er zijn een stuk of wat bemoedigende quotes op een donkergekleurde bladzijde en de zes delen worden ingeleid op wat bladzijden met een tussenkleur. Hierdoor wordt het boekje heel toegankelijk en aantrekkelijk om te gaan lezen. Prachtig gebonden boekje in lichtroze met gouden letters. De omslag voelt als zijde.

Raak de wonden aan

Iedere scheiding is een verbinding. Deze zin is bepalend voor de ontdekkingen die de schrijver deed over God of eigenlijk over het geloof in God als je er niet bij geweest bent op het moment dat Jezus als de Opgestane tegen Thomas zegt: “Kom met je vinger om de opening in mijn zij te voelen.” Na een proces in zijn eigen geloof en zijn theologie zegt de schrijver: “Ik ben niet in staat de woorden ‘mijn God’ uit te spreken als ik zijn wonden niet kan zien." Het woord geloven ‘credere’ is afgeleid van ‘cor dare’: je hart geven. "En," zegt de schrijver, "ik kan alleen maar mijn hart geven aan de God die zijn wonden kan tonen." Dit is het uitgangspunt van waaruit hij dit boek heeft geschreven. Je ziet in die tijd twee manieren van het lezen van de wonden van Jezus. Pilatus zegt: ‘ecce homo’, zie de mens en Thomas zegt: ecce Deus, zie (mijn) God. Heb je er wel eens bij stilgestaan dat de Klaagmuur heilig is omdat hij symbool is van dat wat er niet is? Heb je er wel eens bij stilgestaan dat de vraag: “Waarom hebt U Mij verlaten” van Jezus aan het kruis een niet-aflatende relatie tussen Jezus en zijn Vader veronderstelt. Het christelijk geloof is als geen ander een geloof met wonden. De enige weg tot God wordt geopend door een gewonde hand en een doorstoken hart. Er is geen andere weg. Er is geen makkelijke weg. De auteur bouwt voort op het gedachtegoed van anderen. Luther, Pascal en Kierkegaard hebben dit al beschreven. En filosofen hebben hieraan geraakt. Hij citeert deze en gebruikt hun gedachten om zijn proces uit te werken. Wat mij raakte zijn zinnen als deze: “Een verandering van het hart is niet mogelijk zonder dat het zelf gewond raakt.” Ik word door Halik geconfronteerd om na te denken over de gevolgen van de gebeurtenissen uit mijn leven door hoe hij formuleert. Dat vind ik het sterke van dit boek. Je moet wel wat gelezen hebben van verschillende theologen en filosofen om hem te kunnen blijven volgen. Waar ik niet genoeg onderlegd was, vond ik het moeilijk om door te lezen.

Niettemin heeft dit boek mij geholpen opnieuw na te denken over het beeld dat ik van God had en heb. We zien God niet en kloppen op de muur. Hij is nooit gestopt om klopsignalen terug te geven. Gebed en meditatie zijn de werkplaats van onze meest fundamentele beslissingen en daar vindt ook genezing plaats. Dat is de plaats waar we moeten zijn. De komst van Gods koninkrijk is zijn taak, niet onze opdracht. Immers, telkens wanneer mensen er met al hun eigen krachten en mogelijkheden naar streefden om de hemel op aarde te realiseren, veranderden ze daardoor de aarde in de regel heel snel in een hel. Deze gedachten brachten me terug naar de plaats van gebed en meditatie. Daar is mijn plaats. Vandaaruit mag ik handelen in een gewonde wereld en mijn gebroken hart geven waar ik kan.

Ik kan dit boek aanbevelen voor alle gelovige mensen die al een tijd onderweg zijn en hun hart geven.

Stil

Het was dezelfde avond, eerst ben je aan het whatsappen met je zoon en dochter waarop je zoon de reactie stuurt: “Stil, ik moet fietsen.” Een paar uurtjes later krijgt Lies een telefoontje dat alles op z’n kop zet. Haar zoon is overleden na een ongeval tijdens het racefietsen. Klaasjan laat een vrouw en twee dochters achter en nog zoveel meer.

Ze zeggen dat het eerste jaar het moeilijkste is. Wij zijn eraan begonnen….

Lies, de auteur van dit boek en de moeder van Klaasjan schrijft hoe het haar en haar man de eerste twee jaren na het overlijden van hun zoon is vergaan. Hoe ze de uitvaart en alles eromheen beleefd hebben,

Met diep respect lees ik hoe zij haar gevoelens en twijfels aan de computer en aan de lezer toevertrouwt. Ze is daarbij heel open en eerlijk en laat ook haar eigen strijd zien. Zij kan namelijk haar gevoelens niet delen met haar man en zijn familie. Dat is nu eenmaal zo. Ze wil haar schoondochter en kleinkinderen niet belasten en praat vol bewondering over hoe zij het leven weer oppakt.

Lies schrijft een brief naar Job uit de Bijbel en leest die voor aan de mensen in de kerk. Ze schrijft over de pijn die niet afneemt maar na verloop van tijd anders aan gaat voelen.

Haar gedichten zullen nog regelmatig door mij gelezen worden, haar woorden raken mij diep.

Ik heb ook de genoemde uitzending van “ik mis je” van de EO teruggekeken en vond dat een mooie aanvulling op dit verhaal tijdens het lezen. Haar schoondochter vertelt dan namelijk over haar ervaringen na het overlijden van Klaasjan.

De schrijfstijl van Lies is rustig, openhartig en direct, je leest wel dat ze ervaren is met woorden, dat dit niet het eerste is dat ze op papier zet. Ik vond het verhaal over het maken van een schilderij van Klaasjan heel ontroerend en schoot helemaal vol, net als zij toen het eerste exemplaar de muur niet haalde. Het is geen boek dat probeert je te overtuigen om het te doen zoals zij het gedaan heeft. Het is haar verhaal.
Dit boek kan mensen in vergelijkbare situaties troosten en sturing geven aan hun gevoel en tranen. Het mag er volgens Lies namelijk gewoon zijn.

Hoop voor een verdeeld land

Je postcode wordt steeds meer bepalend voor je schoolresultaten en de rest van je toekomst. De kloof tussen hoger en lager opgeleid groeit. Jongeren vinden niet zo snel werk terwijl ouderen het niet vol kunnen houden. Gert-Jan Segers onderzoekt de breuklijnen in onze samenleving in gesprek met denkers en ervaringsdeskundigen. De vervreemding tussen mensen raakt hem en hij is op zoek gegaan naar hoop. Het boek biedt hoop in vijf hoofdstukken. Voor gelovigen en seculieren, voor zieken en gezonden, voor ouderen en jongeren, voor langgevestigden en nieuwkomers. Samen met Gert-Jan Segers zijn er zo veel mensen die zich niet bij de steeds bredere kloven in de samenleving neerleggen. Mensen die hun eigen lijden omzetten in een verbetering voor de ander. In de buurt of de wijk, in dorp of stad, in de samenleving als geheel. Er is behoefte aan verbinding en het sluiten van verbonden waarin ruimte is voor toewijding en gehoorzaamheid om er voor de ander te zijn. Gert-Jan schrijft betrokken en meeslepend. Wil je wakker worden voor Nederland? Lees dit boek over Hoop!

De familie Wachtman

Het gewone leven en dat wat mogelijk is, verhoudt zich dat met elkaar? Na het lezen van dit boek waarin de dingen die technisch mogelijk zijn op gespannen voet komen te staan met de diepste waarden en waarheden van het leven, ben ik erin bevestigd dat we in deze tijd maar al te vaak als God willen zijn. Tegelijk laat dit verhaal zien dat dat uiteindelijk niet goed uitpakt. Alles wat we willen dat onze status inhoudt of wat we willen bereiken in het leven, maakt nog niet wie we werkelijk diep vanbinnen zijn. De echte identiteit die in ons is. Zowel in onze genen als in onze mogelijkheden. In dit boek blijkt dat het opkomen voor de zwakste stem een van God gegeven weg is. Toch is het belang van het zelf kunnen en willen inrichten van ons leven de laatste vijftig jaren belangrijker geweest dan die zwakkere stemmen. Bijzonder genoeg gaat dit belang teloor door wat de schrijver ergens noemt dat in de virtualisering van ons bestaan de stem van de bakkersvrouw even belangrijk is als die van een minister. Uiteindelijk blijkt ook de hoofdpersoon van dit boek zelf een pion te zijn in de mondiale krachtmeting over hoe we omgaan met de mogelijkheid om kinderen te laten geboren worden buiten de liefdesrelatie van man en vrouw. De schrijver geeft verschillende meningen over het omgaan met dit gegeven dwars door de levens van de spelers een stem. De expliciete seksbeschrijvingen versterken de verwording van seks zonder liefde. En de stem die gehoord zou moeten worden, wordt toch niet echt gehoord. Onder de discussie speelt een andere vraag. Is een verslaafde een monster of is hij gewoon zielig. Is een geïndoctrineerde verantwoordelijk voor zijn daden of is hij gewoon een gevolg van een systeem. In dit verhaal mis ik echte liefde, de kracht tot verandering en de hoop.

Vlinderlicht

In haar jeugd heeft Els Hoekstra weinig liefde ervaren. Haar broertje en zusje worden voorgetrokken en hert lijkt wel of haar ouders haar niet belangrijk vinden. Als broertje Frans zijn rapport laat zien en een 7 voor rekenen heeft, is moeder trots maar als Els een half punt hoger heeft voor rekenen reageert haar moeder kritisch omdat Els een half punt achteruit is gegaan.

Els komt graag bij oma en opa bij wie ouwe opoe inwoont. Daar ontvangt ze liefde en genegenheid.

Els gaat als leidster werken in een vakantiekoloniehuis in Egmond aan Zee. Alles wat ze in haar jeugd heeft meegemaakt, reageert ze af op de kinderen. Schrijnend is het als ouwe opoe overlijdt en ze niet voor de begrafenis uitgenodigd wordt.

Ze sluit vriendschap met leidster Janneke. Maar als Janneke verkering krijgt met de man voor wie Els gevoelens heeft gekregen, voelt Els zich vreselijk. Ze zondert zich af van de anderen en reageert alles op de kinderen af. Ze verzint een smoes om niet op de bruiloft van Janneke te komen.

Als ze beseft dat ze zo niet langer door kan gaan, zoekt ze een andere baan. Ze wordt naaister en sluit zich op in haar eigen wereldje. Dan ontmoet ze Annet en haar man Kees. Die moedigen haar aan om God in haar leven toe te laten.

Maar Els heeft een geheim dat ze diep heeft weggestopt. Zal ze de last van haar verleden ooit kwijtraken?

Een aangrijpend boek waarin je helemaal meegezogen wordt. De gevoelens van Els worden zo beschreven dat de lezer helemaal met haar meevoelt.

De auteur heeft een fijne schrijfstijl. Jammer dat de proloog verraadt wat er op het eind gebeurt zodat je weet hoe het met Els afloopt.

Hooggevoelig wat nu

Mirjam Bogerd reikt als ervaringsdeskundige drie sleutels aan die leiden naar het op waarde schatten van en op een zinvolle manier omgaan met hooggevoeligheid.

Begrijpen wat hooggevoeligheid is. Zelfkennis
Voor jezelf zorgen bij overprikkeling. Zelfzorg.
Barmhartigheid voor jezelf als antwoord voor de intense emoties. Zelfcompassie.

Het vermogen om een diepe verbinding te ervaren is een van de kwaliteiten van hooggevoelige mensen. Als zij deze prachtige eigenschap combineren met moed, openheid en acceptatie, kunnen zij een zinvol leven leven.

Deze sleutels werkt zij goed uit en ze besteed ook aandacht aan bijvoorbeeld ‘perfectionisme’ en ‘wat zullen anderen wel niet denken’. Zij reikt oefeningen aan om bijvoorbeeld paniek te voelen in je lichaam en te reguleren of hoe je jezelf troost kunt geven. Lichaamsbesef is een belangrijk element bij hooggevoeligheid. Een helpend boekje met een hoopvolle boodschap: voluit leven kan en genieten is mogelijk.

Een hart als Jezus

Wat zou er gebeuren als Jezus een dag lang jouw leven zou leiden? Als zijn motieven en prioriteiten bepalen wat jij doet? Wat voor iemand zou jij dan zijn? Zouden de mensen in je omgeving merken dat er iets veranderd was? Zou je nog steeds doen wat je nu doet? Interessant perspectief om dit boekje mee door te gaan. Het heeft zeven hoofdstukken. Het gaat over vergeven, luisteren, aanbidden, zuiverheid, vreugde en volharding. Met een conclusie waar je hart van opspringt. Een karakterschets van Wie Jezus was en nog steeds is. Hij houdt van je zoals je bent, maar houdt te veel van je om je zo te laten. Als geen ander weet Max je te raken met zijn verhalen, perspectieven, metaforen en voorbeelden, waardoor de inhoud binnenkomt.

Jack

Marilynne Robinson wordt beschouwd als een van Amerika’s beste auteurs en Jack is het eerste boek dat ik van haar lees. Ze schrijft in Jack over de jaren vijftig van de twintigste eeuw. De segregatie, het idee dat witte en zwarte mensen gescheiden moeten leven, is zowel onder de zwarte gemeenschap als onder de witte mensen gemeengoed. Er zijn gescheiden zitplaatsen in de bus en je komt niet in elkaars deel van de stad. Daarom is het gekkenwerk om verliefd te worden op iemand uit die andere groep. Toch gebeurt dat in dit boek. Jack is een aardig eind op weg naar de verdoemenis, want hij is alcoholist en ziet er geen been in om te stelen of te liegen. Dat brengt hem te vaak in problemen.

Maar zijn neigingen zijn er niet puur omdat hij de verkeerde keuzes heeft gemaakt. De dubbelheid van zijn leven lees je op elke bladzijde. Door de moeite met zichzelf en zijn onvermogen om het helemaal anders te gaan doen, veroordeelt hij zichzelf op elke bladzijde van het boek en spreekt over zichzelf met ontzettend veel negatieve woorden. Het lijkt haast een “self fulfilling prophecy”. Er is geen enkele stip op de horizon om na te streven en als de pijn te erg wordt, koopt hij sterke drank om voor de duizendste keer dronken te worden.

Maar hij is gek op poëzie. Poëzie en zijn vermogen om charmant te doen is het dunne lijntje dat hem verbindt met de wereld om hem heen. Dus schuurt het aan alle kanten. Deze kerel is gewoon een oplichter, dacht ik eerst. Maar steeds wordt er heel even iets opgetild waardoor je een glimp krijgt te zien van zijn verleden en van zijn pijn. En dan is daar die nacht op het kerkhof, die in elke recensie genoemd staat. De lieve zwarte jongedame die de tijd met hem doorbrengt. Ze vindt hem onuitstaanbaar en ze vindt hem onweerstaanbaar.

En hij pakt de lezer in met gedachten als: “Ze was gekleed in schemerlicht” of: “excuses betekenden alleen dat hij onbedoeld schade had aangericht, een extra aanwijzing dat hij uiteindelijk schade zou aanrichten, ongeacht zijn bedoelingen.” Dus ik wilde doorlezen. Op een laag tempo wordt het schilderij van dit verhaal geschilderd. Steeds wordt een laag toegevoegd. Het is spannend maar niet op de spannende manier. Het romantisch, maar niet op de romantische manier. Het is triest vanwege de diepe gebrokenheid en het is hoopvol vanwege de pogingen om het onmogelijke toch mogelijk te laten zijn. De naam Jezus komt te vaak als krachtterm voor.

Genadetijd

Dagboek voor de 40-dagentijd. Perspectief is Genade. Vergeven. Ontvangen. Rechtdoen. Jezus volgen. Overdenking, lied, gebed, actie. Kun je stil worden? Kun je waken over je gedachten? Wat komt erin en hoe geef je daar wel of geen aandacht aan? Tot inkeer komen, hoe doe je dat? No filter. En hoe ga je daarna dan op weg. Hoe leef je, hoe vergeef je, hoe leg je je zorgen weg en hoe deel je de liefde uit? Hoe antwoordt je God voor Zijn trouw en hoe ben je zelf trouw? Hoe blijf je wakker en actief? Hoe houd je je visie op Jezus en op het Leven? Een uitnodigend boekje om alleen of samen met je gezin letterlijk stil te zijn en met elkaar te praten over het aangeboden item, een lied te zingen en samen iets goeds te doen. Een prachtige oproep om vanuit genade een volger van Jezus te zijn en te bemoedigen, te versterken en te helpen. Je bent niet alleen. We doen het samen.

20193

Recensie

Jouw waardering

20192

Recensie

Jouw waardering

20191

Recensie

Jouw waardering

20190

Recensie

Jouw waardering

20189

Recensie

Jouw waardering

20188

Recensie

Jouw waardering

20187

Recensie

Jouw waardering

20186

Recensie

Jouw waardering

20185

Recensie

Jouw waardering

20184

Recensie

Jouw waardering