Boekenmening

De ommekeer

De Nederlander van Surinaamse afkomst Max Sabajo groeit op als een kansarme jongere. Thuis is het niet veilig, en op straat ontmoet hij al heel jong tieners die zich met criminele zaken bezighouden. Sabajo schreef met de hulp van een journalist van CVandaag zijn levensverhaal op. Als je dat leest, begrijp je dat jongeren als hij op het verkeerde spoor belanden, ook al houden ze hun eigen verantwoordelijkheid. De schrijver maakt op heel veel terreinen een behoorlijke puinhoop van zijn leven. Hij zakt steeds verder weg in het moeras van de misdaad, o.a. in drugs- en wapenhandel. Ook zijn relaties met vrouwen zijn problematisch, en de vier kinderen die hij krijgt, hebben in hem bepaald geen betrouwbare vader.

Een dieptepunt vindt plaats als Max per ongeluk een criminele ‘vriend’ neerschiet. Die raakt zeer zwaar gewond. Als hij was overleden, zou Max waarschijnlijk voor jaren achter de tralies zijn beland. Nu loopt het in eerste instantie met een sisser af.

Later belandt hij echter toch in de gevangenis, maar voor kortere tijd. Iets dat eerder goed dan slecht blijkt. Inmiddels zoekt Max zijn heil bij een christelijke kerk. Hij ziet in dat hij een zondig leven heeft geleid en wil zich voortaan door Jezus laten leiden. Het boek eindigt daarom hoopvol.

Minpunten

Er zijn best veel vergelijkbare boeken verschenen. Een daarvan is ‘Ik zal nooit meer huilen’ van Nicci Cruz. Max Sabajo heeft daar veel aan. Voor lezers die vaak dit soort boeken lezen, zou er een bepaalde gewenning kunnen optreden, maar ik had daar geen last van. Ik las dit vlot geschreven verhaal in een paar uur uit, en met genoegen.

Pluspunten

Dit soort boeken maken duidelijk voor wie de vergevende kracht van Jezus Christus de meeste waarde heeft. Namelijk voor mensen die zichzelf niet goed maar slecht vinden, en die voelen dat ze gered moeten worden, omdat het anders niet goed met hen afloopt.

Toen Jezus op aarde was, hielden veel godsdienstige mensen afstand, maar kwamen zondaren en prostituees naar hem toe.

Charles de Foucauld

Charles de Foucauld is van goede komaf en leidt als jongeman een wild en woest leven. Hij kiest voor de weg van Jezus Christus, wordt priester en monnik in de woestijn van Algerije en leidt een zeer teruggetrokken leven. In de goedheid en liefde, in geduld en tederheid, daar maakt hij God zichtbaar. In 1916 wordt hij vermoord. Hij heeft zich overgegeven aan Gods wil en is daarom een voorbeeld geworden, heilig in zijn onvolmaaktheid en wispelturigheid , werkelijk een kleine broeder van alle mensen. Nu zijn er in de lage landen enkele gemeenschappen van Charles de Foucauld. In 2022 verklaarde paus Fransiscus hem heilig.

Het Lam

Op een zuivere wijze schrijft Jannie Regnerus hoe een moeder, Clarisse, zich te weer probeert te stellen tegen het gegeven dat haar zoontje Joris ongeneeslijk ziek is en vele kuren moet ondergaan in het ziekenhuis. In een poging dit lot te bezweren, dwingt Clarisse zichzelf tot vitaliteit en leven. Ze laaft zich aan klassieke schilderkunst en neemt Joris elke dag mee naar het bos. Om Joris en zichzelf te overtuigen dat lang niet alle verwonde lammeren doodgaan, reizen ze naar Gent om daar samen ‘Het Lam Gods’ van de gebroeders van Eyck te bekijken.

Zuiver bedrog

Het derde deel van de John Cross serie Zuiver Bedrog gaat over de ex-huurmoordenaar John, die opgepakt wordt voor een poging tot moord. Journaliste Christine Lewis gelooft het gewoon niet en zoekt hem op in de gevangenis. Ze wil de waarheid. Die komt enkele uren daarna opduiken in de vorm van de CIA die haar vertelt dat John een pion is in het oprollen van een cyber-terroristische eenheid.

John en Christine bevinden zich vanaf dat moment in een race tegen de klok om te voorkomen dat er een atoomoorlog uitbreekt in de wereld. Ze lijken de terroristen op de voet te volgen maar opeens blijkt dat het spel radicaal anders moet worden gespeeld.

Een ‘grappig’ moment is wanneer John Christine ten huwelijk wil vragen, het er alweer niet van komt omdat ze gekidnapt wordt door de tegenstander. Gelukkig wordt dit draadje mooi afgerond aan het eind van dit ongelooflijk spannende avontuur.

De diepere laag is de vaste overtuiging dat terrorisme het laatste woord niet hoort hebben en uiteindelijk de liefde en het geloof in God de overwinning toebehoren.

Er wordt veel geschoten en weinig geraakt, dat is bijna ongeloofwaardig.

Zoals in elke thriller wordt er bijna niet gegeten, geslapen of naar de wc gegaan en toch is er voldoende power om de vijand ten onder te krijgen. En al die tijd heeft Cross de ring in zijn zak.

Het boek leest als een actiefilm

Hoop Paus Franciscus

De openhartige en inspirerende autobiografie van paus Franciscus, geboren in 1936, begint in de jaren van de twintigste eeuw, wanneer zijn voorouders uit Italië naar Argentinië emigreren. De paus vertelt over zijn jeugd in Buenos Aires. Als kind wilde hij slager worden, net als een oom. Later overwoog hij om dokter te worden, maar hij kreeg een roeping en werd priester. Uitgebreid vertelt hij over zijn familie, oma Rosa, zijn ouders en zijn zus. Hij houdt van gezelligheid, van muziek in allerlei variëteiten van Edith Piaf tot Mozart. Ook van voetballen houdt hij en postzegels verzamelen. Hij kijkt graag films, hoewel hij sinds 1990 al geen televisie meer kijkt. Hij vertelt over zijn priesterwijding, hij is bij de orde van de Jezuïeten ingetreden. Zijn benoemingen tot bisschop en aartsbisschop worden beschreven. Hij is begaan met de armen in de volkswijk waar hij opgroeide, de prostituees en de gevangenen. Hij heeft zelfs moorden meegemaakt op medescholieren. In 2013 neemt hij deze eenvoud, hulp aan armen en vluchtelingen mee in zijn benoeming tot paus en zijn benadrukken dat Christus levend is, nu en aanwezig in ons allen. Hij heeft zorg om het milieu en de rijken die steeds rijker worden. Kortom een boek dat rijk is aan anekdotes en verhelderende reflecties, niet alleen voor katholieken maar voor iedere lezer.

De wonderen zijn

In een of twee bladzijden beschrijven hoe (een deel van) het leven van een mens verliep en het belangrijkste moment daarin: een ontmoeting met God. Dat heeft deze auteur gedaan in dit boek met 77 van die verhaaltjes. De namen van de mensen die eraan hebben meegewerkt staat boven hun hoofdstuk en het hoofdstuk is getiteld met een quote van die persoon uit de beschrijving. De woorden van een artiestenechtpaar vind ik ontroerend: Gods wonderen zijn niet altijd spectaculair. Hij werkt in de kleine dingen waardoor Hij laat zien dat Hij van ons houdt en voor ons zorgt. Zelfs als we het niet door hebben. Dat maakt het werk van God veel breder dan de wonderen die over het algemeen in dit boek staan vermeld.

De meeste verhalen komen neer op een slechte jeugd en een spectaculaire ommekeer nadat de gevolgen van die slechte jeugd steeds meer grip kregen op de persoon, tot stervens aan toe. Het wonder is dan de redding uit die duisternis. De bekering tot God, Die leeft en de mens die na zijn antwoord op Gods ingrijpen, zijn leven verandert. Dat is een aparte categorie van de wonderen die God doet. Sommige bekeringsverhalen zijn beslist indrukwekkend.

De keerzijde van het comprimeren van deze verhalen is, dat je ze zou willen uitpakken. Elk levensverhaal verdient deze behandeling niet maar zou in nuance gelezen moeten kunnen worden. Op de een of andere manier doet deze vorm tekort aan elk levensverhaal hoewel het doel van de schrijver waarschijnlijk wel wordt bereikt. Maar door het achter elkaar plaatsen van deze verhalen gaat de lezer zich misschien vervelen. Het concept is duidelijk: geen goede situatie, God laat van Zich horen en zien, de mens reageert: betere situatie. Dat verveelt toch op de een of andere manier. Ook al is geen enkel leven hetzelfde en dus ook geen enkele bekering tot God hetzelfde. Dat is duidelijk te merken aan de persoonlijke quotes en mooie teksten en subtiele illustraties die hier en daar aan het specifieke getuigenis zijn toegevoegd. Het getuigenis van Xander Stok vond ik eruit springen en ik heb zijn muziek opgezocht en geluisterd.

De verwoording laat hier en daar te wensen over. Uitdrukkingen die niet goed worden weergegeven. Steeds dezelfde woorden voor de situatie die volgt op de slechte jeugd: feesten en vrijheid.

Wat mij aan de getuigenissen opviel is, dat veel mannen met een niet zo’n stabiele beginsituatie vaak in het leger gaan in het verlangen hun leven op orde te brengen en dan niet beseffen dat zijzelf het leger zijn en hun situatie meebrengen en hun verwachtingen niet kunnen worden waargemaakt omdat bij defensie dezelfde maatschappij met de niet-gewenste drugs- en alcoholmisbruik vertegenwoordigd is. Ook dat is een repeterend patroon en dus is dit boek ook een spiegel van hoe wij in Nederland de maatschappij vormen.

Natuurlijk, bekering tot God is een wonder. Toch had ik naar aanleiding van de titel van het boek een iets andere verwachtingen van de inhoud. God verandert mensen zou passender geweest zijn, hoewel er buiten de bekeringsverhalen, enkele echte wonderen in het boek verteld worden.

De draak en de steen

De opdracht van de schrijfster is tegelijk het fundament van haar verhaal. Ze wenst voor haar geliefden dat hun fantasie mag wijzen op Gods licht. Aangezien we zijn schepselen zijn, is het prachtig wat Kathryn hier doet. Haar wens is tegelijkertijd een zegen. Ieder die van God houdt mag Zijn dromen dromen. Ik denk dan gelijk aan de tekst dat jonge mensen dromen zullen dromen. Dat zijn niet zomaar dromen in het wilde weg.

Kathryn Butler heeft een heerlijk avontuur geschreven. Je kunt het lezen als een prachtig avontuur waarin de heldin zegeviert. Meteen in de eerste regel word je haar avontuur ingesleurd. Een draak in huis. Lily schrikt zich het apenzuur en veroorzaakt in haar jacht op de draak een ravage. Net als de draak gevlucht is, staat haar moeder in de deuropening. Als Lily na stofzuigen, soppen en opruimen eindelijk doodmoe in bed kruipt, vindt ze een bijzondere ketting met een druppelvormige hanger eraan.

Voorin het avontuur vind je de kaart van het land waar Lily doorheen reist om haar queeste te volbrengen. Ze wordt bijgestaan door de draak; een vogel met bijzondere gaven; een vuurvlam en verschillende andere wezens.

De queeste volbrengen gaat niet zonder tegenstand en teleurstellingen, wanhoop en wonden, opstand en overwinning. Een infiltrant verzwaart de reis en soms doet een tegenstander zich voor als een geliefde. Als dat in het laatste gevecht ook gebeurt, bezwijkt Lily. Toch gaat ze niet ten onder en hoe dat gebeurt is een adembenemend prachtige strijd.

De diepere laag is misschien wel verliezen en gevonden worden. Dat geldt voor zowel Lily en Adam, de jongen die haar pest op school, als Lily’s vader.

150 dingen om te bespreken

De volledige titel van dit boek is: 150 dingen om te bespreken als je geen bruiloft meer te plannen hebt.

Het is een werkboek voor pas getrouwde stellen om met hun gesprekken in de diepte te gaan en elkaar nog beter te leren kennen. Mooi uitgevoerd boek met veel ruimte om te schrijven. Beide echtelieden komen aan bod en behoorlijk wat onderwerpen.

Werk en kerk; seks en relaties, huishouden en geld, dromen en doelen en zelfs de dood komt aan bod.

Leuk om cadeau te geven of om zelf op je date night ter hand te nemen.

Het is voor stellen bedoeld en geschreven door drie vrouwen, de boekverzorging en illustraties zijn ook verzorgd door vrouwen. Het maakt dat ik me afvraag of mannen het boek graag in handen nemen of dat zij het prettig vinden om op deze manier te werken. Misschien hadden de dames hun echtgenoot kunnen vragen mee te werken dit boek tot stand te laten komen.

Sommige mannen zouden schroom kunnen hebben om hiermee aan de slag te gaan maar dat wil niet zeggen dat het geen goede vragen zijn. Sommige nodigen absoluut uit tot meer en dieper gesprek dan eenmalig en prikkelen zeker tot eerlijkheid en openheid.

De Bible Belt

Cultuur van Eden

Verlangen we niet allemaal naar een paradijs op aarde? In weemoed kan soms het gevoel oproepen worden dat we iets verloren hebben; de tuin waar we steeds naar terugverlangen. Johannes Hartl stelt in Cultuur van Eden dat de huidige ecologische crisis niet alleen technisch en economisch van aard is. De problemen met het klimaat, de eenzaamheid en de geestelijke leegte zijn tekenen van een culturele en innerlijke ontworteling. Er is dus sprake van een spiritueel en een cultureel probleem. Hoe wij omgaan met de aarde is onlosmakelijk verbonden met onszelf, met de ander en met het transcendente. We zijn de verbinding kwijtgeraakt met het heilige, met de natuur en met onze eigen ziel. Alleen wanneer de mens terugkeert naar wat wezenlijk is, vanuit een dieper bewustzijn van verbondenheid, met ontzag voor zin en met ontvankelijkheid voor schoonheid, is volgens Hartl een echte duurzame toekomst mogelijk.

Hij pleit daarom niet voor een praktische ecologische vernieuwing met externe oplossingen, maar voor een ecologie van het hart waarbij toegewerkt wordt naar een innerlijke transformatie als startpunt voor verandering. Zorg voor de aarde begint dus bij zorgen voor de ziel. Hij doet daarom een oproep tot innerlijke stilte, dankbaarheid met openheid voor het heilige in het alledaagse. Zijn betoog is een hoopvol perspectief op hoe een hernieuwde cultuur eruit zou kunnen zien.

Hartl poogt met een transformatie van het hart tot Eden te geraken. De vraag is of we dit kunnen bereiken door terug te keren naar dat wat we zijn kwijtgeraakt? Zijn kritiek op de moderne tijd en technocratische samenleving is herkenbaar en wordt gevoeld, maar zal de mens bereid zijn de vrijheid, de efficiëntie en functionaliteit op te geven voor hogere doelen? En zal de complexe postmoderne samenleving zich laten terugbrengen naar deze waarden? Het verlangen naar een externe oplossing blijft, maar dan in Hem die bevrijdt en vernieuwt.

De inhoud is vanuit een hedendaags katholiek wereldbeeld geschreven. Het is geen academisch werk en ook niet puur theologisch geschreven. De thema’s worden eerder verhalend en beeldend verteld met een mengelmoes van geloof, filosofie, kunst, psychologie en cultuurkritiek. Op toegankelijke wijze wordt de lezer van levendige, alledaagse anekdotes voorzien. Moeilijke en complexe thema’s blijven hierdoor eenvoudig en behapbaar. De toon is vooral uitnodigend en nergens belerend, activistisch of pessimistisch. Hiermee weet hij een breed publiek aan te spreken. Sommige lezers kunnen misschien wel de concrete oplossingen wat missen.

202751

Recensie

Jouw waardering

202750

Recensie

Jouw waardering

202749

Recensie

Jouw waardering

202748

Recensie

Jouw waardering

202747

Recensie

Jouw waardering

202746

Recensie

Jouw waardering

202745

Recensie

Jouw waardering

202744

Recensie

Jouw waardering

202743

Recensie

Jouw waardering

202742

Recensie

Jouw waardering