Boekenmening

Wie is mijn vader?

Silvia wordt op haar tiende uit het kindertehuis gehaald door haar oom en tante. Haar tante is als een moeder voor haar maar met haar oom kan ze niet overweg en dat is wederzijds. Oom Richard vindt dat ze veel karaktertrekken van haar vader heeft geërfd en haar vader was vroeger niet zo”n lieverdje. Na een conflict wordt ze door hem uit huis gezet en komt ze op de woonboot van haar vriend Jack wonen. Via hem krijgt ze werk bij zijn vader in het autobedrijf.

Jack heeft vroeger in hetzelfde kindertehuis gezeten evenals Mariska, waarmee Silvia door Jack weer mee in contact komt. Mariska heeft iets met drugshandel te maken en gebruikt ook drugs. Silvia wil daar niets mee te maken hebben. Toch lijkt het contact tussen hen beiden goed en dan haalt Mariska haar over om een paar weken met haar mee naar de VS te gaan, naar haar broer Vincent. Vincent zal alles betalen. Jack vertrouwt het niet en waarschuwt Silvia om niet mee te gaan. Silvia slaat zijn raad in de wind en vertrouwt Mariska. Als ze vanuit de VS naar Mexico vliegen, vindt er een drama plaats.

In deze roman pakt de schrijver het onderwerp drugssmokkel aan. De Mexicaanse toestanden worden realistisch beschreven. Het evangelie komt in dit boek duidelijk naar voren. Silvia is christelijk opgevoed maar als ze uit huis is, doet ze er weinig meer aan, behalve bidden voor het eten. Later zegt ze tegen Mariska dat ze niet zonder God kan. Als dat zo is, zou je verwachten dat de schrijver haar laat bidden als ze in nood zit, maar hij laat haar een zelfmoordpoging doen. Die poging en de gevolgen worden in twee bladzijden beschreven en dan gaat het weer over de vraag wie Silvia’s vader is. Haar tante zegt wel erg vaak dat ze als een moeder voor Silvia geweest is. Dat steeds weer herhalen van iets dat je als lezer al weet, is een beetje overbodig naar mijn mening.

Actie voor de apen

Jurre en Jasmijn zijn vrienden en zijn (kinder)directeur van de dierentuin in hun stad. Als je Jurre en Jasmijn al kent ben je vast benieuwd naar hun volgende avontuur. Ze willen geld inzamelen voor de opvang van apen en organiseren daarvoor een sponsorloop in de dierentuin. Daar hebben ze het druk mee, een afspraak met de directeur van de dierentuin, een praatje in de klas, posters maken, sponsorlijsten uitdelen, ervoor zorgen dat niemand hun actie verpest. Ondertussen ontdekken ze ook nog dat iemand een dier thuis heeft wat helemaal niet geschikt als huisdier, echt een klus voor Jurre en Jasmijn. Kortom als je van lezen en dieren houdt, dan is dit echt een boek voor jou.

Mijn jongens houden wel heel veel van dieren, maar vonden dit boek niet leuk. Dat kwam denk ik vooral omdat de vriendschap tussen een jongen en een meisje hun niet echt aanspreekt. Ik begrijp wel dat de schrijfster dit doet om zowel jongens als meisjes te betrekken in het verhaal. Het is geschreven voor kinderen uit de bovenbouw van de basisschool, die een zekere passie hebben om zich in te zetten voor dieren. Verder is het echt een leesboek en veel minder een voorleesboek, omdat er veel gesprekken in zitten. Elk hoofdstuk heeft meerdere simpele tekeningen. Het is een onderdeel van een serie en als je eerdere boeken niet gelezen hebt, val je er zomaar in. Het verhaal is ook niet uit, want in het volgende deel zullen Jurre en Jasmijn nieuwe avonturen beleven bij de apenopvang.

Dit boek is deel 3 uit de serie Zookids, leesniveau Avi E5.

Dochter van de maan

Lunia erft een souvenirwinkel en een som geld van haar oudtante. Ze trekt vanuit Frankrijk “waar ze door haar grootouders is opgevoed “naar het noorden van Nederland, naar het stadje Landsend. Bij haar in de buurt woont Oscar Bennington, waarover negatieve verhalen de ronde doen. Lunia wordt door verschillende mensen voor hem gewaarschuwd. Ze wordt met hem geconfronteerd doordat hij haar een paar keer te hulp schiet. Lunia vindt hem onsympathiek maar dat verandert als hij haar een lift naar Frankrijk aanbiedt omdat haar auto het laat afweten. Ze krijgen een relatie. Maar dan komen er dingen uit Oscars verleden aan het licht die niet zo fraai zijn. Wil Lunia nog wel met hem verder?

De sprookjesachtige titel sprak me niet zo aan toen ik dit boek in handen kreeg. Maar het blijkt een heerlijk weglezende roman te zijn. Er zitten “zoals meestal in dit soort boeken “voorspellende elementen in en in dit boek wel erg veel. Telkens als Lunia in nood is, kun je erop wachten dat Oscar eraan komt en dat gebeurt dus ook. Verder heeft de schrijfster een fantasienoorden verzonnen dat ver voorbij Groningen ligt. Er is een weg door het water en er zijn duinen en kliffen. Ik vind dat afbreuk doen aan het geheel omdat er in de rest van het verhaal wel bestaande plaatsen voorkomen. Dit boek geeft er blijk van dat Zomer&Keuning niet meer de christelijke uitgeverij is van voorheen. Het wordt normaal gevonden om direct nadat Lunia en Oscar elkaar hebben gevonden, met elkaar naar bed te gaan. Aanvankelijk wil Lunia niet samenwonen. Dit heeft echter niets met principes te maken maar met angst voor dorpsroddels.

Op leven en dood

Het boek begint met de tiener Marco, die zich gaat verdiepen in iets dat hij op internet tegenkomt wat hij wil gebruiken voor school. In het tweede hoofdstuk begint het eigenlijke verhaal. Aval is een weesjongen die terecht komt in een weeshuis, dat wordt geleid door een man die zich Vader laat noemen. Hij raakt bevriend met de 12-jarige Tomas, die hem uitlegt hoe de zaken geregeld zijn in het huis. Behalve dat het er streng aan toegaat, is het bijzonder dat de kinderen zo vaak naar de dokter moeten. Van alle kinderen wordt verwacht dat ze bloed doneren, waarom weet Aval niet, maar hij durft er ook niet naar te vragen. Regelmatig gaan er kinderen weg om geadopteerd te worden.

Dan belooft Vader Aval en Tomas opeens een uitje. Ze worden door een auto met chauffeur opgehaald om naar de stad te gaan. Maar nadat ze in een tattoo winkel geweest zijn om een tatoeage te laten zetten, worden ze wakker in een ziekenhuisbed. Het begin van een wonderlijk avontuur, waarbij beide jongens veel moeten doorstaan. Zo komen ze terecht in de wereld van de illegale donorhandel. Met steun van een gefortuneerde graaf uit Frankrijk proberen ze de schuldigen te vinden. In de epiloog van het boek wordt de motivatie voor dit verhaal duidelijk.

Het verhaal leest erg vlot, maar er zit niet veel spanning in. Telkens als het een stukje spannender lijkt te worden, ligt de oplossing ook al klaar. Het geheel is sterk rechtlijnig en dat maakt het bij elkaar wat saai om te lezen. Wel is het boek behalve voor volwassenen ook voor tieners goed leesbaar en een mooie kans voor ouders om met hun kinderen over orgaandonatie te spreken. Jammer dat de auteur, die overigens veel meer in zijn mars heeft (lees bijvoorbeeld “Gevonden mysteries”) hier wellicht zo druk was met het verwerken van het thema, dat de kwaliteit wat achterbleef. Aan de andere kant maakt de eenvoud van het boek het wel geschikt voor een lezerspubliek dat normaal niet zo snel een boek pakt.

De viool van mijn moeder

Op negenjarige leeftijd hoort Else over het NSB- verleden van opa. Een groot geheim voor een jong meisje! Thuis wordt er veel met Else en Bob over gepraat. Else wordt ook steeds vaker door school geconfronteerd met de oorlog. Door het werk van vader verhuizen ze enkele keren. Else speelt fluit. Dan vertelt moeder dat ze vroeger een viool had waar ze goed op kon spelen. Moeder houdt enige wrok naar haar ouders toe. Opa geloofde dat Nederland weer een eigen regering zou krijgen. Hij dacht dat het een overgangssituatie was. Volgens vader had hij eerder moeten stoppen. Oma maakt zich er meestal met een grapje van af. Na de oorlog waren opa en oma alles kwijt. Moeder kan het nog steeds niet verwerken. Dan sterft opa. Oma komt ook in Breda wonen. Else verlangt vaak naar beter (emotioneel) contact met haar moeder. Ze begrijpt niet waarom moeder geen viool meer wil spelen. De sfeer wordt er thuis niet beter op. Else is inmiddels zestien jaar. Het werk van vader houdt de status van het gezin hoog. Bij zijn jubileum bedankt hij zijn vrouw (An) die hem altijd had gesteund. Else is blij voor hen. Vader neemt het altijd voor moeder op. Ze kan niet anders, ze is door haar verleden geworden wie ze is. Else zoekt dossiers op en sluit zich aan bij een groep lotgenoten. Door de dossiers komt ze wel iets meer te weten. Dan wordt haar moeder ernstig ziek. Moeder heeft haar dromen niet allemaal kunnen verwezenlijken en begrijpt haar dochter niet goed. Else had wel de mogelijkheid. Maar Else kwam ook niet in een orkest terecht. Else vertelt niet van haar zoektocht naar de dossiers. Inmiddels woont Else samen met haar vriendin Roos. Dan sterft moeder. De begrafenis wordt geregeld. Moeder had nog een wens: tijdens de begrafenis het muziekstuk laten horen waarop Else gezakt is. Else is verontwaardigd maar hoort later dat het als cadeau voor haar bedoeld was. Moeder (An) wil graag dat haar dochter toch weer gaat spelen. Het blijkt dat An toch ook nog wel viool had willen spelen maar er in haar huwelijk de mogelijkheid niet voor had.

Erg mooi boek met de thema”s oorlogsverleden, klassieke muziek, moeder-dochterrelatie, familierelaties en seksuele geaardheid. Het duurt even voordat je je “thuis voelt” in dit boek maar dan laat je je meeslepen in dit verhaal. Het boek is autobiografisch en Yvonne heeft het opgedragen aan haar broer die hetzelfde heeft meegemaakt als zij. De inhoudsopgave aan het begin van het boek laat overzichtelijk zien hoe het boek is opgebouwd. Achter in het boek staan de composities die in het boek voorkomen. Ze zijn ook te beluisteren op <a href="http://www.Devioolvanmijnmoeder.nl">www.Devioolvanmijnmoeder.nl</a>. De muziek sluit vaak aan bij de gemoedsgesteldheid van de hoofdpersonen in dit boek. De titel en subtitel van het boek dekken de inhoud: het gaat over een (muzikale) familie die veel heeft geleden. Want opa was een NSB-er en zijn kinderen waren lid van de Jeugdstorm en daardoor waren ook zijn kleinkinderen belast. Erg moedige roman! Veel meer dan een verslag! Heel moedig van Yvonne van den Berg om op deze manier dit thema naar buiten te brengen en het ook daardoor zelf te kunnen verwerken. Tevens zal de beschrijving van de relatie met haar moeder voor veel vrouwen herkenbaar zijn.

Zwart-wit

Zwart-wit is een spannend kinderboek over de 15-jarige Jordi en zijn één jaar jongere zus Suze.
Suze krijgt verkering met “de nieuwe” op school: Lard. Zijn roep gaat hem al vooruit; hij zou superpopulair zijn, knap, dure kleren dragen.

Dit klopt allemaal, maar zijn minder mooie kanten zijn helaas niet meteen duidelijk. Zo heeft Lard een enorme hekel aan buitenlanders. Door zijn discriminerende acties is hij van zijn vorige school gestuurd. Het is niet helemaal logisch dat dit niet al bekend is op zijn nieuwe school. Suze verandert enorm door deze verkering. Ze spreekt zich ineens discriminerend uit over buitenlanders terwijl ze ontwikkelingswerk wilde gaan doen en de goede band met Jordi verdwijnt.

Jordi vertrouwt Lard niet en probeert erachter te komen in hoeverre hij Suze beïnvloedt dan wel een reëel gevaar voor haar is. Jordi als trouwe en ongeruste broer en Suze als wispelturige, kattige puber zijn allebei goed neergezet door de auteur. Je leeft echt met ze mee. Zwart-wit is een vlot geschreven en spannend boek dat goed afloopt.

Inger

In dit boek is Inger de hoofdpersoon. Ze is 14 jaar. Het boek lijkt me daarom al geschikt voor tieners. Maar niet alleen de leeftijd van Inger maakt het zo geschikt. Inger gaat door twee heftige dingen, die door Petra Messelink prachtig zijn verwerkt. Het sterven van haar zus maakt dat Inger haar ouders niet wil lastigvallen met haar eigen verdriet. Daarom zoekt ze hulp op internet, maar ze komt daarmee in niet in aanraking met hulp maar met iemand die haar in haar verdriet manipuleert.

Het duurt behoorlijk lang voordat Inger doorheeft wat er precies gebeurt en voordat ze hulp vraagt aan een goede vriend van haar leeftijd. Zowel de rouw om haar zus, als de vervreemdende gevoelens bij misbruik door internet komen ruim aan bod, en vormen zo een evenwichtig emotioneel duo in dit lezenswaardige boek. Eigenlijk vormt het verhaal van Inger een grote waarschuwing voor tieners die te maken krijgen met het sterven van iemand uit hun gezin: Je mag je verdriet best tonen en je mag ook hulp vragen aan mensen die van je houden, ook al hebben zij zelf ook verdriet. Vraag vooral geen hulp aan mensen via internet, mensen die je niet kent en waarvan je hun bedoelingen niet weet.

De overleden zus van Inger, Merel wordt door de herinneringen van Inger een echte zus en het drama van haar jarenlange ziekte en de gevolgen daarvan in het gezin, worden duidelijk door hoe Inger reageert. Petra heeft zich goed kunnen indenken wat het voor de andere kinderen betekent als een kind ziek is en sterft.

Het feit dat Merel stierf net op een moment dat Inger als tiener veel zelf wil ontdekken, maakt het erg spannend. Inger is nog te veel kind om te beseffen dat ze zich in gevaar begeeft, maar te volwassen om zich door haar ouders extra te laten beschermen. Ze is hierdoor zowel boos als argeloos, en dat is een gevaarlijke mix van emoties om mee door het leven te gaan.

Treffend vond ik hoe Petra beschreef hoe weinig Inger zich kan concentreren op school. Hoewel mijn eigen jongens 18 en 21 waren toen hun zus overleed, herken ik het heel sterk, beide jongens waren “een jaar van hun leven kwijt” en hadden tijd nodig om met dit verlies om te gaan en hun eigen leven richting te geven.

Ik geef dit boek 4 sterren en zou het iedere tiener aanraden om te lezen. Dit verdriet en deze gevaren zijn niet ver weg, maar heel dicht bij. Lees er over, dan weet je waar iemand die zijn zus of broer aan de dood verliest, doorheen kan gaan.

Dik Trom in Afrika

Dik Trom is de achterkleinzoon van de bekende Dik Trom, boeken die geschreven zijn door C. Kieviet. Zijn achterkleinzoon heeft de draad weer opgepakt en schrijft weer een heerlijk jongens boek vol stoere avonturen.

In de zomervakantie gaat de 12 jarige Dik Trom naar Kenia, samen met zijn vrienden Ntoros en Amber. Ntoros en zijn familie zijn gevlucht uit Kenia. Zij zijn Masai, een volk dat woont in Kenia en Tanzania. Zij willen kunnen blijven leven volgens hun tradities en geloof, maar worden daarin steeds meer bedreigd.

De stamoudsten hebben gevraagd of Dik Trom kan helpen om het heilige bos van de Masai te redden. Ze maken een plan om een demonstratie te organiseren in de hoofdstad van Kenia, maar moeten daarvoor eerst alle stamoudsten van de Masai opzoeken. De reis gaat dwars door Kenia en Tanzania en steeds weer moet Dik Trom bewijzen dat hij de juiste man is en de demonstratie een goed plan, door allerlei proeven te doen voor de hoofdmannen. Dit zorgt voor spannende avonturen waarin niet alleen Dik Trom heel veel leert van de cultuur van de Masai en de dieren van Afrika, maar ondertussen ook al zijn lezers.

Een fantastisch verhaal, superspannend geschreven voor kinderen vanaf 9 jaar.

De Cock en de dood van een engel

Op een koude dag vlak voor Kerstmis wordt De Cock (met ceeooceekaa) opgeschrikt door het bericht dat heilsoldate Betty Wijn is vermoord. De vraag waarom dit is gebeurd, dringt zich op aan De Cock en zijn collega”s. Betty werd namelijk “de Engel van Amsterdam” genoemd en bood steun aan junks en daklozen. De Cock stort zich op de zaak maar voordat hij ook maar iets wijzer is geworden, wordt er weer iemand vermoord, deze keer een drugsdealer.

Dan wordt bekend dat Betty drugs verstrekte om mensen te helpen. Er wordt gedegen onderzoek naar gedaan want de verhoudingen tussen het Leger en het politiekorps moeten goed blijven. De zaak wordt nog gecompliceerder als er nog iemand dood wordt aangetroffen...

De Cock en de dood van een engel is het eerste Baantjerboek dat ik heb gelezen. Hoewel het een boeiend boek is, had ik verwacht dat er meer spanning in zou zitten. Jammer dat er af en toe in gevloekt wordt.

Schitterblauwe zeepbellen

Als een donderslag bij heldere hemel komt het bij Nelleke binnen: haar man Lex wil scheiden. Hij is verliefd geworden op zijn collega Ellen. Nelleke kan en wil hem niet geloven en wordt overspoeld door verdriet. Haar schoonouders, die haar als een dochter beschouwen, staan aan haar kant. Ze willen Lex niet met Ellen in hun huis ontvangen.

Uiteindelijk gebeurt dat toch. Nelleke probeert de kinderen bij Lex weg te houden. Via een datingsite leert ze Steven kennen. Het klikt tussen hen; hij is charmant en neemt iedereen voor zich in. Al snel trouwen ze. Maar dan blijkt dat Nelleke zich vergist heeft...

Een realistische roman waarin de emoties die met een scheiding gepaard gaan, realistisch worden beschreven. Het boek heeft een open einde, er komt nog een vervolg.

13087

Recensie

Jouw waardering

13086

Recensie

Jouw waardering

13085

Recensie

Jouw waardering

13084

Recensie

Jouw waardering

13083

Recensie

Jouw waardering

13082

Recensie

Jouw waardering

13081

Recensie

Jouw waardering

13080

Recensie

Jouw waardering

13079

Recensie

Jouw waardering

13078

Recensie

Jouw waardering