Boekenmening

Letitia’s appelboom

Letitia’s appelboom is een roman die gebaseerd is op het leven van een Afro-Amerikaanse jonge vrouw die in de 19e eeuw al jong de vrijheid heeft gekregen. Letitia zoekt ware vrijheid, want ondanks dat ze vrij is en zelfstandig onderneemster, heeft ze bijna dagelijks te maken met racisme. Met Davey Carson sluit ze een zakelijke overeenkomst, omdat hij haar niet als minderwaardig beschouwt en fair behandelt. Zij wordt zijn vrouw, maar een huwelijk tussen een blanke man en een zwarte vrouw is in Missouri niet toegestaan. Daarom besluiten ze hun huwelijk maar tussen hen tweetjes te houden en tijdens hun lange reis naar het westen net te doen of zij zijn slavin is.

Met een paar blanke mensen en een paar indiaanse mensen krijgt Letitia gedurende haar leven een hechte band. Zij voert uiteindelijk het totale bewind over de boerderij van haar man, terwijl hij om de zoveel tijd de goudzoeker gaat uithangen. Ze houdt van hem, maar ze is ook in hem teleurgesteld doordat hij alles aan haar overlaat. Gedurende de reis en haar eerste jaren op de boerderij wordt Letitia een nog betere zakenvrouw. Ze werkt hard en heeft lief met hart en handen.

Deze vrouw is alleszins de vrouw uit Spreuken 31, hoewel ze niet kan lezen of schrijven, rekenen kan ze uitstekend.

Voor dit boek is uitgebreid historisch onderzoek gedaan en dat is echt te merken in allerlei verhaaldetails, die heel natuurlijk in de roman zijn verwerkt. Het is geen zoet liefdesverhaal en toch is de diepste liefde in elk aspect van Letitia’s bestaan te merken. Zelfs in de donkerste periode van haar leven, waarin alles haar is afgenomen, vindt ze kracht om haar vijanden te zegenen en met haar leven verder te gaan. Hoewel ze als Afro-Amerikaanse en dan ook nog vrouw, geen schijn van kans heeft, vecht ze het onrecht dat haar is aangedaan aan. En in dat alles gaat ze niet ten onder maar kiest ze ervoor een nieuwe weg te gaan.

Kan niet bestaat niet

Dit boek bestaat uit een aantal verhalen en gedichten voor jonge kinderen. Deze zijn geschikt om met de kinderen te filosoferen. De uitstekende illustraties van Matty de Vries helpen daarbij. Ook is het boek voorzien van praattips voor ouders of onderwijzers. De verhalen zijn grappig, indrukwekkend en roepen op om na te denken.

Toen ik meer dan 30 jaar geleden aan de PABO studeerde, was het net de tijd van de start van kringgesprekken met kinderen. We merkten dat je niet alleen kennis in een kind kunt pompen, maar dat ze prima in staat zijn om over verschillende onderwerpen na te denken. De ontwikkeling hiervan is echter traag verlopen. Daarom ben ik heel enthousiast over filosoferen met kinderen. Het gaat op een heel ontspannen manier, waarbij het kind leert om ‘out of the box’ te denken. Om gedachten creatief te gebruiken. Een voorbeeld: wat zou je doen als jij ‘De wereld’ zou zijn? In een leuk gedicht worden een aantal gedachten verwoord, waar de leerkracht/ouder mee kan werken. Een heel indrukwekkende vraag is: ‘kun je liefde bewaren?’

Het boek heeft geen christelijke inslag, maar is uitstekend geschikt voor christelijke scholen en gezinnen. Met weinig moeite kun je bij diverse onderwerpen heel eenvoudig het geloof erbij betrekken. Bijvoorbeeld bij ‘kun je liefde bewaren?’ zou je kunnen praten over de eeuwige liefde die nooit vergaat. Ik ben erg blij met dit boek. Het enige minpuntje is dat er af en toe voor de jonge kinderen wel moeilijke woorden worden gebruikt.

Ik lig wat in de lappenmand door een operatie en dus is dat een tijd waarin ik steeds als het helder is in mijn bovenkamer een boek kan pakken. Ik zoek in de bieb wat uit, zonder al te kritisch te zijn, want ik ben snel moe en dus kijk ik naar licht verteerbare kost, zodat ik de genezingstijd goed kan doorkomen. Hoe selecteer ik eigenlijk als mijn concentratieboog zo kort is? Op de foto op het voorblad. Een zwart jongensgezichtje omringd met badbubbels of een lief meisjesgezicht. Ik kijk nauwelijks naar de titels en die blijken ook wat afgezaagd: “Mijn naam is Jack” en “Waar liefde woont”. Blijkt dat laatste toch een vet Tweede Wereldoorlogsboek te zijn. Het begint met een verliefdheid en dat is ook wel de rode draad in het verhaal, maar alles over de oorlog komt aan bod. Het is een soort soldaat van Oranje-verhaal, waarbij de helden niet sterven, maar verder…

En de eerste is ook al zo rauw als het leven zelf. Dat boek gaat over nu en de scheiding tussen arm en rijk, zwart en blank in Zuid-Afrika. Ja, nog steeds. Het drukt mijn neus op de scheiding die in Nederland tussen de medelanders doorlopen. Hoe gaan wij met elkaar om? En waarom eigenlijk op die manier? Tsjonge, wel goed, dat deze boeken geschreven zijn. Hoe zit het met mijn liefde voor mijn man, mijn kinderen, mijn kleinkind, mijn buren, vrienden, kennissen?

Als klap op de vuurpijl had ik tussendoor “Het naaiatelier” besteld van Mirjam van der Vegt. Prachtige novelle. Een diepe duik in het leven van een van de vluchtelingen, die hier rondlopen en rond hopen, zonder verblijfsvergunning. Het leven balanceert op de rand tussen diepe pijn en voorzichtige liefde. We hebben geen idee van degene waar we taalmaatje voor zijn, geen idee van zijn of haar werkelijke hartsgeschiedenis, geen idee van de diepe pijn en het verdriet. Toch is het goed om dat aan te bieden wat we hebben: wat eten, een slaapplaats, taalhulp, een nieuwe kans op een normaal leven.

Wat heb ik het goed! Medische hulp, een heerlijk bed, elke dag kan ik naar de winkel voor eten, ik geniet van de vrijheid die ik heb om plannen te maken en projecten te doen. Wat een geweldig mooi leven vol liefde en dankbaarheid. Het schrijnt als blijkt dat de oorlog, het misbruik en de wanhoop in het hart van mijn “buurman” huishouden. Het schrijnt als ik me onmachtig voel in het contact met mijn nieuwe medelanders. In mijn genezingsproces komt een ander proces op gang. ”Ja. Ik wil”, ik wil, waar het kan, er zijn voor deze mensen en mijn leven van geborgenheid uitstappen om iets te doen. Iets wat ik kan, iets…

Wordt vervolgd…

10 juni 2016 – Door: Frea Kroese

Blog

Mama’s zijn stoer

Mike heeft twee mama’s. Mama Loes en mama Sanne. Ze houden van elkaar en van Mike. Roy, die bij Mike in de klas zit, vindt het maar raar. Hij schept op dat hij een sterke, stoere vader heeft. Mike wordt er verdrietig van.
Op een dag gaat mama Loes met hem mee naar school. Mike mag in de kring vertellen hoe het is om twee moeders te hebben. De vraag komt of het niet saai is zonder vader. Mike vertelt dat mama Loes heel goed kan voetballen en dat ze beiden stoere dingen met hem doen.

Dit boekje legt duidelijk aan kinderen uit hoe het is om twee moeders te hebben. Door dit boekje te lezen, krijgt een kind meer begrip voor kinderen die in deze situatie zitten. Het is prachtig geïllustreerd door Ellen Wennink.

Hoera! Wij worden papa!!!

Jonas de beer voelt zich eenzaam. Hij heeft niemand om mee te spelen, te praten of te knuffelen. Dan geeft Buurvrouw-beer hem het advies om te trouwen. Maar Jonas kent geen leuke meisjesbeer. Wel wordt hij altijd warm en blij van Bram. De buurvrouw zegt dat hij naar Bram toe moet gaan om hem dat te vertellen. Als hij bij Bram komt, blijkt dat Bram graag met hem wil trouwen.
Ze willen graag een kind maar weten niet hoe dat moet. Buurvrouw-beer heeft een oplossing, ze gaat naar Suus, de dokter in het ziekenhuis. Daar ligt een berenkind zonder ouders.
Bram en Jonas willen graag voor haar zorgen.

Dit boekje laat zien dat het tegenwoordig veel voorkomt dat twee mannen met elkaar trouwen en ook kinderen te krijgen, zij het dan op een andere manier. De prachtige illustraties van Ellen Wennink maken het tot een aantrekkelijk boekje om cadeau te geven.

Mijn geliefde zoon

Mijn geliefde kind

Try again

Simon komt steeds meer in de ban van computergames. Hij gaat er helemaal in op. Als zijn moeder of vader hem roept, is het steeds: “Nog even doorspelen, nog even dit level afmaken.” Als hij op zijn zusje moet passen, laat hij haar huilen omdat hij eerst een bonus wil halen.

Zijn lontje wordt steeds korter en als klasgenoot Michiel leugens vertelt over Isa, een meisje uit de klas waar hij het goed mee kan vinden, gaat hij helemaal door het lint. Hij slaat Michiel bont en blauw met zijn hockeystick. Hij vlucht weg en wil nooit meer naar school. Dat denkt hij te bereiken door een heel fout plan…

Een boeiend, meeslepend boek voor kinderen vanaf 10 jaar met mooie, sprekende illustraties. De gevolgen van gameverslaving komen er duidelijk in naar voren.

Machla

Machla is het eerste boek van Nine de Vries. De schrijfster neemt je mee naar het Israël rond het jaar dertig van onze jaartelling. Een joodse vrouw, dochter van een leerlooier, woont buiten het dorp Kapernaüm. Haar leven is zwaar, ze moet hard en vies werk doen om dierenhuiden te kunnen bewerken voor wijnzakken, terwijl ze liever zou weven. De sfeer in het huis is dreigend, van haar vader heeft ze weinig goeds te verwachten. Haar zus is het huis al uit en woont ver weg, haar moeder is verdwenen en Machla weet niet waarom. Ook in Kapernaüm zelf is er een dreiging van soldaten die steeds opduiken en onder andere een bruiloftsfeest verruïneren. Geen wonder dat er mensen zijn die in het verzet gaan tegen de onderdrukker.

Nine de Vries schetst met haar verhaal het leven van de mensen in Israël in de dagen van Jezus. In haar boek noemt ze veel Hebreeuwse termen en anekdotes uit de Joodse overlevering en ze heeft aandacht voor de Joodse gebruiken uit de wet, die invloed hebben op het dagelijks leven. Soms gaat dat ver, bijvoorbeeld door met behulp van de maan het verloop van de tijd weer te geven. Al deze details zorgen ervoor dat je met andere ogen naar een tijd kunt kijken waar christenen door de verhalen van Jezus veel van kennen. Hijzelf, gekenmerkt als nieuweling (?), komt slechts zijdelings in het verhaal voor. Toch is uiteindelijk zijn boodschap, die genade, de drijfveer van de schrijfster om dit verhaal van Machla, een vrouw die zich minderwaardig voelt, te vertellen. Een mooi boek voor de liefhebber van Bijbels-historische romans.

Ik met Mijn Grote Mond

Wat ik steeds meer terugvind in de boeken van Joyce Meyer is: geestelijke volwassenheid. Ze roept niet zomaar iets in de ruimte. Aan wat zij zegt gaat een leven samen met de Heer Jezus Christus vooraf. Ik kan mij voorstellen dat sommige mensen niet van haar stijl houden, ze gebruikt het woord ‘moeten’ wel heel veel en misschien zijn we daar wat allergisch voor geworden. Toch is de inhoud van haar uiteindelijke statement ontegenzeggelijk goed. Gewoon omdat ze uitgaat van wat er in de Bijbel staat. Het verlangen van God naar ons hart, dat zuiver is en liefheeft, spat van de bladzijden af.

Je kent dat wel met je echtgenoot, je hoeft op een bepaald moment maar naar elkaar te kijken om te weten wat de gedachten van de ander zijn. Nog intiemer is het: “Want er is geen woord op mijn tong, of, zie, Here, Gij kent het volkomen.” God kent onze diepste motieven en houdt zielsveel van ons. Hij verlangt ernaar dat we Hem zegenen met onze gedachten en woorden, onszelf en anderen zegenen met onze gedachten en woorden. Woorden dragen een ongelooflijke kracht. Dood en leven zijn in de macht van de tong. Uiteindelijk gaat het er natuurlijk om hoeveel wij op Jezus lijken. Zijn we in onze beweegredenen zachtmoedig, vriendelijk, nederig en goed, dan zal dat ook in ons spreken naar buiten komen. Dit boek draagt bij aan bewustwording en groei.

Minpuntje aan het boek is de vormgeving. Het doet erg Amerikaans aan en het gebruik van hoofdletters in de titels kan storend zijn. Wat ik prettig vind, is dat op de rechterbladzijde bovenaan het onderwerp dat behandeld wordt, vermeld staat. Je kunt het boek dus als persoonlijk naslagwerk gebruiken en niet alleen via de inhoud, maar door snel bladeren ook zien waar je moet zijn.

16060

Recensie

Jouw waardering

16059

Recensie

Jouw waardering

16058

Recensie

Jouw waardering

16057

Recensie

Jouw waardering

16056

Recensie

Jouw waardering

16055

Recensie

Jouw waardering

16054

Recensie

Jouw waardering

16053

Recensie

Jouw waardering

16052

Recensie

Jouw waardering