Boekenmening

Het begon allemaal met mijn tandpasta. Aanbevolen door mijn tandarts. De directeur van het bedrijf dat mijn tandpasta vervaardigt verdient tussen de 195 en 295 duizend dollar per jaar. De tandpasta is een beetje aan de dure kant en er stond geen ander merk tandpasta op de balie van de assistente. Dat gaf mij een naar gevoel. Zouden de belangen van mijn tandarts gekocht zijn? Waarom beveelt hij niet meer merken aan? Ik kan me haast niet voorstellen dat maar een merk voldoet aan de eisen van de arts. Ik had opeens een aantal vragen. Die heb ik aan mijn tandarts per mail gesteld. Ik heb op het uitblijven van een antwoord nog een keer een mail eraan gewaagd maar tot op heden geen antwoord.
Daar kwam mijn groeiende aversie tegen het gebruik van zo veel plastic bij.

Zo kwam ik in contact met Just Enough. Een beweging die onderzoek doet naar de verantwoordelijkheid die we als bedrijven kunnen gaan oppakken omdat de bewustwording dat we over zo veel ecologische grenzen gaan, groter wordt.  Paul Schenderling heeft onder andere dit boek: Continent van de kwaliteit: Hoe Europa een eigen economische koers kan varen, juist daarom geschreven. Bewustwording dat er hoop is! Economie is niet een trein die er nu eenmaal voor zorgt dat onze kleinkinderen geen leven meer hebben. Economie is een stelsel van afspraken tussen mensen, die bedrijven hebben en politiek bedrijven. Regionaal, nationaal en internationaal.  Paul schrijft op een heldere manier wat economie is, waartoe het dient en wat de waarden zijn waarnaar we willen leven. Hij legt even helder uit hoe het komt dat we een race naar de absolute bodem van de mogelijkheden houden en ook waarom we met die race bezig zijn. Voor welke waarden willen we gaan?

Ik ben blij met dit boek. Het zet alles in een helder daglicht. Het maakt dat ik voel dat ik een medespeler ben in dit grote geheel en me niet (meer) machteloos voel. Ik kan besluiten om de onderzoeken te volgen en producten aan te schaffen die ik nodig heb bij bedrijven die rekening houden met een nieuwe manier van produceren;
anders met hun werknemers omgaan,
op een nieuwe manier met hun toeleveranciers omgaan
en anders omgaan en zuiverder kijken hoe we met de aarde en haar materialen rekening moeten houden.
En niet gaan voor de oude manier van geld binnenharken, dus: het maakt niet uit waar het vandaan komt, wie eraan gewerkt heeft en hoe, en wat de consument nu wel of niet nodig heeft, we zórgen gewoon dat ze het nodig hebben.

Om deze nieuwe economische manier van werken mogelijk te maken moet er een omslag in ons denken komen. Een omslag die ervoor zorgt dat we niet meer in hoeveelheden denken maar in kwaliteit.
Heb je er bijvoorbeeld wel eens bij stilgestaan dat er zes vormen van kapitaal zijn bij integrale verslaglegging? Naast het financieel kapitaal zijn er het geproduceerd kapitaal, het menselijk kapitaal, het sociaal en relationeel kapitaal, het natuurlijk kapitaal en het intellectueel kapitaal. Integraal denken en rapporteren volgens het zeskapitalenmodel is al een belangrijke stap vooruit. Schenderling stelt ook dat regio's de belangrijkste voedingsboden zijn voor deze nieuwe economie. Hij stelt voor om de inefficiënte efficiëntie in te ruilen voor sufficiëntie. Sufficiëntie, gebaseerd op wederkerigheid, die de praktische toepassing van de doeleinden van het leven: vrijheid, vrede, rechtvaardigheid en naastenliefde bevordert. Zoals bijvoorbeeld bij de ontwikkeling van een eerlijke smartphone, repareerbaar, modulair, conflictvrij en eerlijk.

+ heldere uitleg

+ duidelijke voorbeelden

+ aan het eind 19 bladzijden met noten: bronnen en verwijzingen

+ hoop

+ aansporend

- je moet er wel even voor gaan zitten en natuurlijk is dat tegelijkertijd een pluspunt met betrekking tot de economie van ons leven 😉