Arjan kan moeilijk aan een stageplek komen maar uiteindelijk kan hij bij een verzorgingstehuis terecht. Het lijkt hem saai maar dat is het allerminst. Hij maakt kennis met mevrouw Drenth die ogenschijnlijk dement is en een grote fantasie heeft.
Mevrouw Drenth neemt Arjan in vertrouwen. Ze is allerminst dement maar doet zich zo voor. Ze vertelt hem dat ze vroeger deel uitmaakte van een gangsterbende. Arjan is een en al oor. Omdat er de laatste tijd mensen op een verdachte manier aan hun eind komen, vermoedt mevrouw Drenth dat er iemand is die daarachter zit. Op haar verzoek kopieert Arjan dossiers van de overledenen. Als hij vervolgens de dienstroosters wil kopiëren, wordt hij betrapt...
Dit spannende boek heb ik in een ruk uitgelezen. Het is jammer dat er grove taal gebezigd wordt en dat er gevloekt wordt. Ook wordt er geregeld een middelvinger opgestoken. Mevrouw Drenth vertelt over een bankoverval in 1957. Hoewel dat boeiend geschreven is, vind ik het onrealistisch dat in die tijd het woord “shit” gebruikt wordt. Voor zover ik weet is dat een woord van deze tijd.
Geef een reactie