Texas 1904. Agent Luke Palmer probeert een bende op te rollen. Er moet een einde gemaakt worden aan de treinberovingen bij het stadje. Hij vermomt zich als monteur en klimt in telefoonpalen, speurt ondertussen naar mogelijke schuilplaatsen en verdachte mensen.
Telefoniste Georgie Hall bestudeert vogels als ze vrij heeft. Maar ze houdt ook iemand in de gaten : haar technische collega Luke, die ze een keer gewapend en ver van enige telefoonlijnen aantreft. Luke moet zijn geheim prijsgeven. Maar Georgie moet haar mond houden, anders loopt ze groot gevaar. Luke en Georgie , de hoofdpersonen, zijn inmiddels verliefd op elkaar. Georgie heeft nooit eerder verkering gehad en heeft weinig eigenwaarde. Luke is verliefd maar denkt niet aan trouwen.
De man van de hoedenwinkel verkoopt hoeden met onderdelen van echte vogels. Georgie en veel vrouwen van het stadje organiseren een actie. Ondanks tegenstand wordt Georgie door steeds meer mensen gesteund. Niet lang daarna wordt er een wet van kracht die de invoer van wilde vogels, of delen daarvan, verbiedt. Was het boek al spannend, het wordt nog spannender ook Luke behaalt een overwinning. Helaas blijkt één van de misdadigers een familielid van hem te zijn! Maar Luke kiest voor de wet, hoe moeilijk ook!
Ik vind dit een flitsend boek dat gemakkelijk leest. Het verhaal heeft een historische context. De vogelbeschermingsbeweging, de Texas Rangers en de groeiende vrouwenbeweging waren in die tijd actuele onderwerpen. Deeanne Gist heeft zich goed in deze en meerdere onderwerpen verdiept. Het boek is geschreven met gevoel voor humor en romantiek. Het is grappig om de zeer geleidelijke ontwikkeling van de liefdesrelatie mee te beleven! Er zit een goede moraal in het boek maar ik zou het geen christelijk boek noemen. Of Deeanne hier ook zo over denkt weet ik niet. Psychologische thema’s die enigszins in dit boek aan bod komen zijn jaloezie en loyaliteit in gezins- en vriendenrelaties. En als laatste maar niet onbelangrijkste: Volgens Georgie kunnen vrouwen niet wat een man kan en ook niet beter. Maar je kunt wel alles wat er in je zit proberen eruit te halen. Dat is heel iets anders dan iemand anders proberen te zijn dan wie je bent, en dat nooit bereiken. Een waarheid lijkt wel dat Georgie alles kan wat ze zich voorneemt.
Geef een reactie