Nog nooit in mijn leven heb ik een boek gelezen, dat precies de vragen en problemen beschreef, die ik in mijn eigen jonge leven ben tegengekomen. De schrijfster is net als ik opgegroeid in een reformatorisch gezin. Zij heeft haar weg uit de reformatorische kerk beschreven en wat nog veel belangrijker is, het systeem binnen die kerk tegen het licht gehouden. Een zin sprong er voor mij uit: “We hebben een aantal keer gevraagd aan de mensen van de kerk die ons afkeurden en veroordeelden om ons te laten zien aan de hand van de Bijbel of zelfs van de drie formulieren van enigheid, welke zonden we deden of waar we fout zaten. Niemand van hen heeft dit gedaan.”
Wat voor deze mensen een uitnodiging was om de schrijfster en haar man te vermanen en terecht te wijzen, hebben ze niet aangepakt en gedaan. Net als bij Jezus, konden deze mensen niets inbrengen tegen hen, omdat hoe zij leven en wat zij zeggen en doen, gewoon volgens de Bijbel is. Hoe ontvankelijk en kwetsbaar ben je als je dit aan de leiding van een kerk vraagt! Ze hebben de schrijfster en haar man op een andere manier gekruisigd. Hun taken binnen de kerk niet meer uit mogen voeren, ontslag krijgen bij de school waar zij werken, negeren of afkeurend bejegenen.
Het is nooit de bedoeling geweest van de schrijfster om deze mensen tentoon te stellen als slecht of kwaadaardig. Dat doet ze ook niet. Ze voert een innerlijke strijd om deze mensen lief te hebben en voor hen te bidden. In al haar liefde voor God legt ze gewoon liefdevol en zelfs zorgzaam de vinger op de zere plek. De (ongeschreven) regels, de kledingcode, de groepsethiek.
De schrijfster is gelukkig in een warm en liefdevol gezin opgegroeid. Ze mag het uiteindelijk oneens zijn met haar ouders. Maar het verdriet van beide kanten is er en wordt ook benoemd. Het beeld van de mensen, de vlinders, de cocons, de kleuren in en buiten de kerk maken haar verhaal nog meer compleet. Dit beeld staat zowel voor als achter in het boek. Tussendoor worden elementen van dit schilderij uitgelicht en toegelicht.
De grote lijn: Het gaat bij de Reformatorischen over het algemeen over de vraag of je wel gered bent en of dat wel echt zo is als je het zegt, en het gaat bij degenen die de Heere Jezus hebben aangenomen als hun Verlosser, voornamelijk om de vraag hoe je volwassen kunt worden in het geloof en hoe je als volwassen gelovige leeft. Dit brengt een enorm verschil in innerlijk en uiterlijk leven met zich mee en die beide verdragen elkaar uiteindelijk niet, hoeveel loyaliteit er ook mag zijn tussen deze mensen. Het is als leven in de duisternis en leven in het licht. Bij de eersten is er een grote zonde-gerichtheid (dus ik-gericht) en bij de laatsten is er een uitsluitende Jezus-gerichtheid.
Deze auteur is een oprechte volwassen gelovige die helder uitlegt wat dat voor haar betekent. Zij leeft in en door de liefde van Jezus Christus. De worsteling met het onrecht dat haar wordt aangedaan heeft haar een lange tijd en een stuk gezondheid gekost. Hier dwars doorheen is haar waarde in Christus gegroeid en is zij een betrouwbaar getuige geworden van de weg.
Geef een reactie