Deze novelle is geschreven voor de christelijke boekenweek 2015. Bovendien is het een opwarmertje voor de nieuwe roman van Joke Verweerd die in december/januari zal verschijnen.
Hilly woont samen met Siem in de Haarlemmermeer. Terwijl Hilly op Schiphol werkt zit Siem thuis met een burn-out. Hilly kan daar maar moeilijk mee omgaan en ziet steeds meer uit naar haar werk met Raf, haar collega. Terwijl het leven met Siem veel geduld van haar vraagt, wat ze eigenlijk niet heeft, is Raf, aardig, lief en attent. Van kleine, liefdevolle gebaren komt het opeens tot een kus waar Hilly intens van geniet.
Intussen gaat het met Siem bergafwaarts. Hij denkt steeds meer in extremen. Volgens Matthy, de zus van Hilly, moet ze overwegen hem op te laten nemen. Maar dat gaat Hilly te ver. Pas wanneer de situatie thuis helemaal uit de hand dreigt te lopen, is het Matthy die de hulpdiensten inschakelt.
In deze novelle is Hilly de hoofdpersoon. De volgende kwesties komen aan bod: Mag ik genieten van wat ik vind in Raf? Hoe moet ik omgaan met een partner die volledig de weg kwijt is? In beide situaties handelt Hilly niet erg doortastend. De ene keer snauwt ze tegen Siem en kan ze zich niet inhouden. De andere keer probeert ze op een gedwongen manier geduld en liefde op te brengen. Ze geeft hierdoor verschillende signalen af die uiteraard verwarrend werken voor Siem. Van Raf geniet ze eigenlijk alleen maar, hoewel ze zich wel realiseert dat het een vreemde situatie is. Ze komt over als een besluiteloze vrouw, die zich in haar werk goed staande houdt, maar in haar privéleven wankelt.
Een novelle is natuurlijk geen roman. Toch vind ik het jammer dat alleen het personage van Hilly wordt uitgewerkt. Het is logisch dat we van Raf en Matthy niet veel weten, maar Siem had ik graag beter leren kennen. Aan het einde komt even in vogelvlucht zijn verleden voorbij, maar zijn karakter komt nauwelijks aan bod, behalve met de standaard bekende signalen van een burn-out zoals jezelf verstoppen, in bed willen blijven, niet willen praten, geen contact met mensen zoeken en in uitersten vervallen. Wel wordt de worsteling van Hilly hiermee goed beschreven. Het maakt me ook nieuwsgierig naar het vervolg. Persoonlijk heb ik me er niet aan gestoord, maar op een gegeven moment komt er een bastaardvloek voorbij. Ik heb nooit geweten wat de oorsprong van het woord (verrek) is en ben bij het nazoeken hiervan niet verder gekomen dan dat het een synoniem is voor het woord foert (Vlaams) met de betekenis van ‘opzouten.’ Ik twijfel eraan of het ooit een vloek geweest is, maar kan me voorstellen dat het voor sommigen een uitdrukking is die ze liever anders hadden gezien. Het boekje leest vlot, het is goed geschreven en maakt nieuwsgierig. Daarmee bevat het alles wat je van Joke Verweerd zou verwachten.
Geef een reactie