Van huis uit hebben wij allemaal boodschappen meegekregen. Boodschappen die ons hebben opgebouwd, maar soms ook hebben verwond. Marion Lutke beschrijft op een toegankelijke wijze hoe ouderboodschappen vanuit het verleden van invloed kunnen zijn op ons denken, voelen en communiceren in het heden. Zij gebruikt hierbij de contextuele theorie als kapstok. De lezer wordt stap voor stap aan de hand van de dimensies feiten, psychologie, interacties en relationele ethiek meegenomen op de zoektocht naar hoe deze dimensies invloed hebben gehad op wie je bent en hoe je in relatie staat met anderen. Haar uitleg wordt regelmatig met concrete praktijkvoorbeelden toegelicht.
Elk hoofdstuk is voorzien van verwerkingsopdrachten, bemoedigingen en tips om de lezer te laten groeien in het bewustwordingsproces. Zij gebruikt voor dit proces heel mooi het acroniem ‘heal’; herkennen, erkennen, accepteren en loslaten. Bij de stap ‘loslaten’ is Marion heel genuanceerd maar ook realistisch over de weg van herstel en vergeving; het is een proces waar niet mee begonnen moet worden, maar waar wel stap voor stap naar toe ontwikkeld kan/mag worden. Bij alle opdrachten is veel ruimte gelaten om antwoorden of ervaringen op te schrijven. Dit boek kan daarom goed gezien worden als een zelfhulpboek voor lezers die meer willen weten over de invloeden vanuit hun gezin van herkomst en die vooral praktisch aan de slag willen. Voor een lezer die al enigszins thuis is in de contextuele theorie zal dit boek al snel te eenvoudig zijn.
In haar aanpak kiest zij vooral voor een cognitieve benadering. Wat ik persoonlijk in dit boek mis is dat bepaalde ervaringen die op zeer jonge leeftijd zijn opgedaan soms moeilijk toegankelijk zijn voor een cognitieve en talige benadering. Aandacht voor de lichamelijke kant hiervan had het boekje nog completer kunnen maken.
De inhoud wordt heel eenvoudig en vooral in spreektaal beschreven. Het vertelperspectief is dan ook vooral dat van een coach naar de lezer. Marion lijkt daarbij met name in de latere hoofdstukken, waar de intergenerationele factoren meer aan bod komen, geregeld te veronderstellen dat haar lezers kinderen hebben. Een lezer zonder kinderen kan zich hierin mogelijk minder aangesproken voelen, maar de inhoud van dit boekje kan ook voor hen zeker waardenvol en toepasbaar zijn.
Al met al een boek dat ogenschijnlijk eenvoudig geschreven is, maar waarvan de inhoud en uitwerking een hele opgave kunnen zijn als deze persoonlijk uitgewerkt gaan worden.
Geef een reactie