Als Lucas, de zoon van de eigenaar de bloemenzaak van zijn vader overneemt, twijfelt Anouk of ze er zal blijven werken. Uiteindelijk besluit ze te blijven, maar Lucas' vriendin Nina doet er alles aan om Anouk weg te pesten.
Anouk vertrekt en start een eigen zaak. Ze heeft het erg naar haar zin. Als er op een dag na sluitingstijd nog een klant komt, heeft ze voor ze het weet een afspraak met hem gemaakt. Het resulteert erin dat ze een relatie met hem krijgt en al snel besluiten ze om samen te gaan wonen. Niet veel later ontdekt Anouk dat hij verslaafd is aan drank en drugs. Hij belooft keer op keer om ermee te stoppen en dat lijkt te lukken. Dan blijkt hij nog een verslaving te hebben en het wordt zo erg dat Anouk niet meer met hem kan leven. Timo wordt opgenomen in een kliniek.
Anouk wil alles op een rijtje zetten en vertrekt voor een paar weken naar Andalusië. Daar is Lucas' vader heen geëmigreerd. Ze kan bij hem logeren maar ze ontmoet ook Lucas weer...
In deze roman wordt de realiteit van een verslaving goed beschreven. Maar taalkundig rammelt het hier en daar en er wordt nogal vaak van perspectief verwisseld op een bladzijde. Er komt één grove vloek in voor en nog twee keer iets minder erge vloeken.
Geef een reactie