Predikanten zijn heel verschillende mensen, en de manier waarop ze in de dienst van God komen is soms ook heel verschillend. Dat geldt nu, maar dat gold ook vroeger. Ramsbottom, dominee van een Baptistengemeente in het Engelse Luton, heeft een boek geschreven over drie vroegere predikanten.
Geroepen door de Opperherder bestaat uit drie korte biografieën. De eerste gaat over Edward Samuel, een Poolse Jood, die op een bijzondere manier in Engeland terechtkomt en daar christen wordt, waarna hij geroepen wordt tot het ambt. De tweede over George Mockford, eerst een straatarm zwervertje, zoals er in de negentiende eeuw veel waren. Maar ook arme en onontwikkelde mensen kunnen gebruikt worden in Gods koninkrijk. De laatste biografie gaat over Robert Moxon. Dat is een wat ander verhaal. Al vrij jong is deze Moxon predikant, maar na verloop van tijd komt hij erachter dat hij zijn gemeente niet de (volledige) Bijbelse waarheid voorhoudt.
Drie interessante verhalen. Over de levens van deze drie mensen is lang niet alles bekend, en dat betekent bijvoorbeeld dat de biografie van Samuel nogal abrupt ophoudt, namelijk daar waar diens eigen dagboeken stopten. Hier en daar vind ik het taalgebruik in het boekje wat gedateerd, maar de inhoud speekt me aan. Er valt iets, en soms veel te leren van het leven van christenen in eerdere tijden.
Geef een reactie