Dit intrigerende familieverhaal loopt van het sterven van de vader van een gezin tot en met zijn begrafenis. Hoofdpersoon is oudste dochter Ellen. De schrijfster heeft autobiografische elementen in haar verhaal verwerkt, zoals ze zegt op de achterkant van het boek. Tegelijkertijd geeft ze, waar dat passend is, ruimte voor de geschiedenis van de andere gezinsleden: de andere drie dochters en een zoon.
Het is knap hoe Karen Kingsbury met dit wisselende perspectief de gezinsverhoudingen uitwerkt. De kinderen zijn min of meer uit elkaar gegroeid en ze zijn nu een week lang tot elkaar veroordeeld. Dat geeft veel spanning in die week. Dat feit benoemt Karen iets te vaak en te nadrukkelijk. Dat vind ik het mindere aan het boek. Zonder het te benoemen zou die spanning meer tot zijn recht gekomen zijn. Er wordt ook behoorlijk veel tegen elkaar geschreeuwd. Ik vind het te vaak voorkomen. Maar ik heb begrepen dat dit haar eerste roman was.
De botsingen die plaatsvinden en de verwerking van die botsingen bij de leden van het gezin worden mooi uitgewerkt en je leert ieder gezinslid meer of minder kennen. Ellen is degene die in deze week niet alleen het verdriet van het overlijden van haar vader onder ogen moet komen, maar ook het feit dat haar huwelijk in zwaar weer is terechtgekomen.
Omdat het thuis niet te harden is, spreekt ze af met haar oude middelbareschoolliefde Jake. Aan de ene kant ontvlucht ze daarmee de dingen die ze vanuit haar gezin onder ogen moet zien en tegelijkertijd komt ze in een enorme persoonlijke strijd terecht. Die strijd is boeiend om te volgen. Een paar dingen zijn belangrijk: Er wordt door mensen voor Ellen gebeden. God heeft een stem in het boek, alhoewel Ellen geneigd is niet naar Hem te luisteren. Christen zijn is niet volmaakt zijn, maar te kampen hebben met zwakheden, een verleden en strijd. Mensen veranderen in en door de keuzes of gebeurtenissen in hun leven. Liefde onder gezinsleden is niet vanzelfsprekend.
De dag van de begrafenis is de climax van het verhaal en alles loopt uit op een ware familyhug. Net even te mooi om waar te zijn. Desondanks geweldig om te lezen.
Een beetje storend door de vertaling is dat highschool ergens wordt vertaald met hogeschool in plaats van middelbare school.
Geef een reactie