Dit boek speelt zich af in Duitsland in 1938. Hermann is bevriend met zijn neef Otto en de Joodse jongen Jakob, die beiden bij hem in de klas zitten. Maar de sfeer in de klas en op school wordt steeds meer anti-Joods, ook door de meester die vindt dat Jakob eigenlijk op een Joodse school hoort.
Jakob wordt steeds meer gepest. Hermann neemt het altijd voor hem op maar Otto laat hem steeds meer in de steek.
Langzamerhand begint Hermann de leugens omtrent de Joden te geloven en raakt hij er steeds meer van overtuigd dat Hitler het land heel veel goeds heeft gebracht. Hij wil graag bij de Hitlerjugend waar Otto zich inmiddels bij heeft aangesloten. Vader is het helemaal niet met Hitler eens en verbiedt het.
Dan wordt vader opgepakt en als hij weer thuiskomt, geeft hij Hermann toestemming om bij de Hitlerjugend te gaan. Daar raakt Hermann steeds meer in de ban van de führer. Vooral als hij met de andere Hitlerjongeren naar de partijdag in Neurenberg gaat en Hitler hen aankijkt. Hermann is zwaar onder de indruk, maar als het: “Heil… heil”, na blijft klinken in zijn oren, ziet hij ineens zijn vader voor zich… En lijkt dit niet verdacht veel op een Bijbelverhaal waarin het volk onder dwang voor een beeld buigt maar drie mannen blijven staan? Hermann weet niet goed hoe hij hiermee om moet gaan. Hij vindt dat de führer wordt vereerd alsof hij God is. Als Otto en een paar andere jongens, Jakob bijna laten verdrinken, schiet Hermann te hulp. Dat wordt het einde van zijn vriendschap met Otto. Jacob wordt in veiligheid gebracht bij een oom van Hermann.
Dit is een indrukwekkend jeugdboek waarbij de lezer een goede indruk krijgt van het vooroorlogse Duitsland. Als je het niet met Hitlers ideeën eens was, kon je zomaar worden opgepakt, zoals Hermanns vader. De indoctrinatie op de scholen, het volk beïnvloeden zodat de mensen zouden geloven wat voor slechts de Joden op hun geweten zouden hebben, dat Joden geen mensen waren, al deze dingen worden beschreven.
Geef een reactie