Voor de zomerperiode kwam ik in een campingwinkel, waar ook wat leesboeken uitgestald lagen. De titel van dit boek en de omslag spraken mij wel aan. Ook de levensbeschrijving van de auteur op de achterkant prikkelde mijn nieuwsgierigheid. Zij is namelijk in Marokko getrouwd met een zoon van de stam, waarover zij in dit boek schrijft. En het is helemaal waar wat de recensie op de achterkant van het boek beschrijft: de twee verhaallijnen in dit boek komen bij elkaar in een krachtige, ontroerende ontknoping.
Ik kwam er niet zomaar als vakantieverhaal door. Daarvoor is dit boek te intrigerend en zit er te veel van de echte menselijke werkelijkheid in verwerkt. Gruwelijk, romantisch en gruwelijk romantisch is het ook nog. Spannend, zinderend en zinderend spannend. Ontspannend, poëtisch en poëtisch ontspannend. Informatief, verhalend en knap geschiedkundig. De enorme verschillen tussen een westers mens en een woestijnbewoner worden mooi uitgewerkt. De grenzen waartegen mensen in beide culturen aanbotsen, of de mogelijkheden die mensen in beide culturen ontvangen, zijn prachtig verwoord.
Jane Johnson is een knap schrijfster. Ze zet de kilte van het westerse niet af tegen de hitte van de woestijn, maar laat ze met elkaar kennismaken op een heel bijzondere manier. Ze zet de haast van de moderne mens niet af tegen de traagheid van eeuwenoude tradities, maar laat zien hoe die elkaar raken en niet alleen onbegrip veroorzaken, maar ook mogelijkheden tot groei en ontwikkeling bieden.
Ik heb genoten van dit mooie boek. Het is niet christelijk, maar respecteert de mens als uniek schepsel. Het gaat niet los om met de zeden, maar laat zien hoe echte liefde zich een weg baant, dwars door generaties heen. Ik vind het boek vooral mooi om die ontroerende ontknoping en wat die teweegbrengt in de ene hoofdpersoon: Isabella. Als een schrijfster er voor zorgt, dat de lezer zich volkomen kan identificeren met een van de personen, dan is een van de hoogste doelen van het schrijven bereikt. Ik was Isabella en ik verwonderde mij met haar over de dingen die ik niet begrijp.
Geef een reactie