Serena Soltani is gehuwd en moeder van twee dochters: Max en Tristan. Echtgenoot Nick is een vrij dominante man die het in hun gezin voor het zeggen heeft. Als Tristan(16) wegloopt lijkt Serena's wereld op alle gebieden in te storten: bij al haar zekerheden over haar huwelijk, haar gezin, haar geloof zet ze nu grote vraagtekens.
Ze krijgt veel hulp en steun bij het zoeken naar haar dochter, voornamelijk van mensen van haar kerk. De meeste van deze mensen kijken hoog tegen Serena op, maar Serena voelt zich allesbehalve sterk. Nick helpt haar zoeken maar hun aanpak verschilt sterk. Nick verwacht een volgzame Serena maar Serena ontwikkelt haar eigen strategie. Nick lijkt het goed te bedoelen maar overlegt nauwelijks met Serena. Het is boeiend om te zien hoe het er in hun huwelijk aan toegaat. Serena ontdekt dat ze zich altijd erg naar haar man gevoegd heeft. Ze stelt zich zelf nu meer op de eerste plaats: wat wil ik zelf, welke beslissing is beter voor mij?
Tristan lijkt in een verschrikkelijke situatie terechtgekomen te zijn. Ook Nick, haar vader, heeft een grote rol in haar jonge leventje gespeeld en onder andere door middel van een gedicht worden ook zijn ogen geopend. Het blijkt dat Tristan erg heeft geleden onder het meegaande gedrag van haar moeder ten aanzien van Nick. Tristan heeft geworsteld met hun strenge regels en hooggespannen verwachtingen. Maar waarom deze vlucht? Was deze kloof tussen ouders en dochter de enige reden? We ontdekken ongeveer halverwege het boek nog een andere reden. Alles loopt uiteindelijk vrij goed af.
Ik vind het een erg mooi boek. Het verhaal is wel herkenbaar, vooral voor mensen die een gezin hebben waar niet altijd alles op 'rolletjes' loopt. Rode draad is het huwelijksleven en de invloed of weerslag die de relatie kan hebben op de kinderen. Ook staan de verwachtingen ten aanzien van de kinderen centraal; volwassenen hebben niet altijd door wat zij werkelijk naar hun kinderen communiceren en hoe hun kinderen dit dan weer interpreteren. In het geval van Tristan: Tristan dacht dat als zij haar dagen maar volplande met belangrijke zaken als ballet, baantjes, studie, dat dat het was wat haar ouders' goedkeuring kon wegdragen. Zij liep op haar tenen terwijl haar ouders dachten dat zij gelukkig was.
Verder komen de thema's verkering, abortus en geloof/kerk aan de orde. Wat erg leuk is in dit boek is dat de mensen die Serena helpen in deze moeilijke tijd erg spontaan en soms hilarisch zelfs, beschreven worden. Er komen grappige situaties in het boek voor waardoor het geheel niet te zwaar wordt.
Geef een reactie