Twee vrouwen, twee verhalen en een brief. Christina en Billy zijn stapelverliefd op elkaar en willen met elkaar verder. De vader van Christina zorgt er echter voor dat dat niet gebeurt en Billy schrijft een brief die jaren later toevallig in het bezit komt van Tina. Tina is getrouwd maar heeft de nodige problemen. De brief van Billy geeft haar een gelegenheid om zaken uit te zoeken en dat gaat ze doen. Maar kan ze daar 34 jaar na dato nog achter komen? En heeft het nog zin?
“Hij had het akelige gevoel dat hij zojuist iets heel moois was verloren, iets wat nooit van hem was geweest maar wat van hem had moeten zijn.”
De brief van Billy staat centraal in deze roman maar Kathryn Hughes maakt er meer van dan een zoektocht naar het verleden. Oma vertelt aan haar kleindochter hoe opa en zij elkaar hebben ontmoet en intussen worden er twee verhaallijnen in elkaar gevlochten waarbij ook moeilijke onderwerpen aan bod komen zonder dat die het boek te zwaar maken.
Het is een boek dat mij ontroerde omdat er verteld wordt over geliefden die niet bij elkaar mogen zijn, indirecte gevolgen van een vreselijke oorlog, armoede en huiselijk geweld. Het verhaal van adoptie en op zoek gaan naar je roots raakte mij als adoptiemoeder.
Het verhaal is integer en laat je meeleven met de hoofdpersonen omdat ze hun emoties, hun mooie en minder mooie kanten en gedachten laat zien. Hoe gevangen zitten in een moeilijke situatie en een ingewikkelde tijd zoals oorlog en crisis kan zijn. Kathryn Hughes brengt beide verhalen mooi bij elkaar zonder dat het ongeloofwaardig is geworden. De epiloog levert een verademing en laat zien dat je in elke moeilijke situatie vooral moet blijven hopen op betere tijden.
‘De brief’ is het derde boek van Kathryn Hughes dat mij heeft ontroerd en verwonderd. Een parel voor de liefhebber van romantische boeken die tussen twee tijdspannen schittert. En waarin de hoofdpersonen in die tijd levende personen hadden kunnen zijn.
Geef een reactie