Leonie Bouwman heeft is een actieve en creatieve vrouw die voor ze ‘Buigen en regenbogen’ schreef, het boek ‘De scherven van mijn vader’ heeft geschreven. Zij is degene die de brieven vond en er dit boek over schreef.
Mathilde vindt tijdens het leeghalen van het huis van haar ouders een oud klepbankje met heel veel brieven. Deze brieven staan centraal in het boek dat Leonie Bouwman erover schreef. Maar eerst maken we kennis met Josephina en haar man Hendrick die in Spanje wonen.
Haar moeder Josephina vertelt in het begin dat ze leeft met een groot geheim waar haar man nooit achter mag komen. Dat wekt de nieuwsgierigheid van de lezer.
Leonie Bouwman laat door dit boek zien wat de kracht en de meerwaarde is van geschreven brieven. Ze heeft veel van de brieven letterlijk verwerkt in het verhaal en zo de lezer meegenomen in de geschiedenis van haar familie waarin grote gebeurtenissen voorkwamen, zoals de Tweede Wereldoorlog. Haar oma werd gevangengenomen door de Japanners en maakte verschrikkelijke dingen mee die generaties later nog doordenderen in de familierelaties.
De brieven zijn aangevuld met verhalen uit Nederland en Nederlands-Indië. Ze worden ontvangen en herlezen en gedeeld (of niet). De manier waarop misverstanden worden uitgesproken op papier en hoe de grote wereldgeschiedenis klein wordt in de vorm van hanenpoten en buitenlandse postzegels, is interessant.
De lezer moet wel een lange adem hebben voor hij of zij bij het eigenlijke verhaal komt. Gelukkig wordt het gat opgevuld met mooie gedachtes en het verhaal over de weg die Mathilde heeft bewandeld om zover te komen om dit boek te schrijven. Ze maakt sprongen in de tijd die ervoor zorgen dat er meer begrip komt voor de kern van dit verhaal. Het kan ook chaotisch overkomen maar mijn advies is: Doorlezen, want pas nadat je het hele verhaal kent, snap je de boodschap die achter in het boek staat. Die heb ik apart voor mijzelf genoteerd zodat ik er met een glimlach aan terug kan denken. Jullie mogen het zelf ontdekken.
Tijdens het lezen en beleven van het verhaal van haar geschiedenis, wordt Mathilde ook geïnspireerd tot het schrijven van gedichten die raken en anderen kunnen bemoedigen. Ik hoop op een gedichtenbundel van Leonie want ook deze kunst beheerst ze goed. Het verhaal en haar gedichten raakten mij en ik moest het boek regelmatig wegleggen. Niet te ver weg want ik bleef nieuwsgierig naar hoe het Magda, Sophia en Josephina verging: personages zo mooi beschreven dat het bijna als familie voelt.
Geef een reactie