Jessica en haar nichtje nodigen hun vriendinnenclubje uit voor een weekendje bijpraten in het familiehuis, een vakantiehuis in de bergen waar ze allebei goede en minder goede herinneringen aan hebben. Dat blijken meer mensen bedacht te hebben en als ze ook nog ingesneeuwd raken, wordt het een heel ander weekend dan ze verwacht hadden. Een van de vriendinnen, Hannah kennen we uit een ander boek van Chantal van Gastel maar zij heeft een bijrol zodat het niet echt heel erg is als je dit boek niet gelezen hebt.
Jess komt steeds dezelfde persoon tegen, haar ex-vriend Aram die haar zo gekwetst heeft dat ze hem echt niet wil zien. Tijdens het enerverende weekend komen ze echter noodgedwongen wel met elkaar in gesprek. Maar Jess heeft thuis een lieve vriend en ze wil een kindje. Laat ze haar leven overhoop halen door deze ontmoeting? Dat is de vraag. Ze moet eerst in het reine komen met iemand die haar zeer na aan het hart ligt en als een bloemverkoopster haar de goede weg wijst, weet Jess ineens welke stappen ze moet nemen. Dit kleine magische stukje maakte mij enthousiast. Ik houd ervan.
De diepere laag zit erin; als Aram letterlijk probeert om het vakantiehuis op te knappen en alles te herstellen, repareert hij onbewust (of bewust) een deel van het leven van Jess. Ik heb weer een heerlijk leesweekend achter de rug en sloeg het boek om 2 uur ’s nachts dicht. Want hoewel het een chicklit is laat Chantal van Gastel je wel in spanning tot het einde. Als adoptiemoeder was ik erg geroerd over de respectvolle beschrijving van de adoptieprocedure die Chantal van Gastel in het kort beschrijft. Zo herkenbaar. Dank je wel daarvoor. Dit boek is gevuld met liefde, vriendschap, lekker eten en goede wijn. Wat wil je nog meer.
Geef een reactie