20079
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Opstand is het eerste deel van een serie stripboeken die zich in de tijd van de Reformatie afspeelt.
In 1566 wordt Nederland bestuurd door Margaretha van Parma; zij regeert namens Filips II van Spanje. Het enige juiste geloof is het rooms-katholieke. De protestanten worden ketters genoemd.
Alijt, Dirk en Andries zijn protestant. Ze zijn bevriend met de katholieke Jacoba, de dochter van een edelman. Ze reizen met een groep edelen naar Brussel. Ze zijn namelijk uitgenodigd door Margaretha van Parma. Het waarom van deze uitnodiging verklap ik niet, dat mag de lezer zelf ervaren in dit boeiende stripverhaal. Ook interessant om te lezen waar het woord ‘geuzen’ vandaan komt.
Hoewel het een boek is voor de leeftijdsgroep van 8-12 jaar, zou ik het typeren als een boek voor de leeftijdsgroep vanaf 10 jaar en ouder.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20078
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Piranti wordt in 1850 in Djokja op Java geboren en heeft een leven dat rustig en beschermd verloopt. Als ze op haar zestiende wegloopt van huis, denkt ze te gaan trouwen met een Hollandse officier maar niets is minder waar. Ze wordt zijn njaj, een huisvouw/bijvrouw maar ze blijven lang bij elkaar en krijgen twee kinderen. Piranti wordt nu Isah en ze moet haar verwachtingen bijstellen. Als na jaren haar “man” ineens een grote beslissing neemt en zich totaal niet om haar en haar dochters bekommert, beseft ze dat zij minder betekent dan haar dochters, puur gebaseerd op huidskleur en bloed en dat ze weer keuzes zal moeten maken. Onmogelijke keuzes maar wel de enige mogelijkheid om haar dochters niet kwijt te raken. “Ik onderging mijn nieuwe leven met gemengde gevoelens. Niet alleen had ik last van heimwee en miste mijn moeder verschrikkelijk, soms voelde het alsof ik, Piranti, zelf aan het verdwijnen was.”
Wat ik mooi vond aan de schrijfstijl is dat de karakters zo echt zijn. Isah is geen lief meisje dat netjes naar haar moeder luistert en doet wat haar moeder zegt. Ze reageert op de situatie zoals een zestienjarige dat zou doen. Ze kijkt naar het hier en nu en overziet niet de gevolgen van haar impulsieve besluit. Het verdriet is dan ook heel groot als ze later spijt krijgt van bepaalde keuzes en ze de gevolgen niet meer terug kan draaien. Ook het statusverschil tussen de inlanders en de Hollanders is heel duidelijk weergegeven waardoor Dido Michielsen een heel mooi beeld van die tijd heeft gegeven en de Hollanders niet spaart maar ook niet zwart maakt met dit verhaal. Ze zijn hard en Isah komt ook mensen tegen die haar slecht behandelen. Dido Michielsen laat ook hun stukje onmacht, gewoonte en gebruiken zien zoals bijvoorbeeld hoeveel invloed familie in Nederland heeft op besluiten die op Java worden genomen.
Wat je eigenlijk zou moeten doen is na het lezen van de laatste regel in het boek weer even vooraan beginnen. Dan is de cirkel rond, worden vragen uit het begin van het verhaal beantwoord en kun je het verhaal mooi afsluiten. ‘Lichter dan ik’ is een meeslepend verhaal dat op een heel mooie manier vertelt over het leven van Njajs op Java en in andere landen. Een verhaal dat velen (o.a. bij mij) echt onbekend is en dat verteld moet worden.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20077
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Humoristische, waargebeurde ervaringen van een zendelinge in Japan en China
Het boekje begint met de roeping van Wim, de man van Fanny. Vervolgens wordt de ontmoeting met Fanny op een leuke manier beschreven. Als ze getrouwd zijn, vertrekken ze per vrachtboot naar Japan. Ze stichten gemeenten, bouwen kerken en maken wonderen mee.
Een bijzonder verhaal is het titelverhaal: De berg die verdween. De berg stond eigenlijk in de weg, want het kerkje dat ervoor stond, moest uitgebouwd worden. Maar dat kon niet want aan weerszijden van het gebouwtje stonden fabrieken en huizen en ervoor liep een rivier. In kinderlijk geloof begonnen de gemeenteleden te bidden voor het verdwijnen van de berg. Dit naar aanleiding van de tekst in Markus 11 waar staat: ‘Als iemand tegen deze berg zegt: ‘ kom van je plaats en stort je in zee’, en niet twijfelt in zijn hart, maar gelooft dat gebeuren zal wat hij zegt, dan zal het ook gebeuren’. Hoe de berg werkelijk verdween, is te lezen in dit boeiende boekje.
Het boekje is aantrekkelijk uitgevoerd. Het leest vlot weg en er staan veel foto’s in.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20076
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Op de cover van het boek staat een meisje dat zich zorgen lijkt te maken. Je gaat je gelijk afvragen waarom? Het verhaal van het volk Israël is bij velen bekend, maar weinigen kunnen zich een voorstelling maken van hoe het werkelijk geweest zou zijn. Veertig jaar in de woestijn zwerven tot je naar het beloofde land mag gaan. Tussen allerlei andere woestijnvolken in. In dit verhaal gaat het niet over Mozes en Aäron en de leiders van het volk maar over het volk zelf. Met als hoofdpersoon Tikva.
Tikva groeit op in de woestijn en staat op het punt om te gaan trouwen. Dan komt ze achter het geheim dat haar ouders voor haar verborgen houden en stort haar wereld in. Ze neemt een beslissing met grote gevolgen en als ze na een hele tijd weer terugkomt, is het de vraag of ze weer geaccepteerd zal worden door haar eigen volk.
Wat een heerlijk verhaal! Nog nooit heb ik zoveel vragen beantwoord gekregen door het lezen van een roman. Zoveel oog voor detail en met de Bijbel en andere artikelen als bron wordt het zo geloofwaardig dat het echt lijkt te kloppen. Hoe de mensen met elkaar omgaan, welke tradities en gebruiken er zijn, is zo mooi verweven in het verhaal. Nine de Vries legt het uit zonder dat het langdradig wordt.
Tikva is voor mij al een heldin als ze op de tweede pagina een slang doodt en haar kudde, haar nicht en zichzelf redt. Als ze in de woestijn andere volkeren tegenkomt en hoort hoe zij tegen het volk Israël aankijken en welke tradities en goden zij hebben, realiseert ze zich dat ze op zichzelf aangewezen is. Met de hulp van El Sjaddai en enkele mensen met goede bedoelingen kan ze weer naar huis.
Door het hele boek heen is Tikva een sterke persoonlijkheid die in dit verhaal door de diepste dalen gaat. Nine de Vries beschrijft het zo: “Inmiddels vreest ze de aarde niet meer. Als de grond zich zou openen en haar en deze nomadenfamilie op zou slokken, is ze overal vanaf. “ Als ze uiteindelijk de stap neemt om terug te keren naar haar familie, dwingt ze de lezers respect af.
Tikva is een heerlijke historische roman in de traditie van de andere boeken van Nine de Vries: Machla en Chana. Zij vertelt de verhalen van gewone mensen die in een bijzondere tijd leven. Een tijd waarover wij alleen maar in de Bijbel gelezen hebben en die een andere betekenis krijgen voor de lezer omdat ze het verhaal van de mensen zelf vertelt. Ik ben heel benieuwd waar haar volgende boek over gaat…
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20075
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De moeder van Lisanne krijgt slecht nieuws, ze heeft kanker en zal overlijden. Vanaf dat moment is het hele gezin in shock en doen ze er alles aan om dit proces zo mooi mogelijk te laten verlopen. Lisanne trekt zich terug uit het openbare leven en steekt al haar energie in haar moeder. Dan overlijdt haar moeder en daarna is het aan Lisanne om hier een plekje voor te zoeken en te vinden. Dat gaat met ups en downs met als resultaat een heel mooi, fijn en eerlijk boek waarmee ze anderen echt kan helpen.
“Als iemand doodgaat is iedereen ineens rouwdeskundige”.
Elk hoofdstuk begint met een zin die je vaak te horen krijgt zoals: “bespreek wat je nog wilt bespreken” of “heb je het al een plekje gegeven?” Soms zijn het zinnen die je tenen doen krommen maar aan de andere kant stelt Lisanne dat alles beter is dan zwijgen. Haar moeder gaat dood en Lisanne voelt zich alleen in het rouwproces wat er in de periode voor het overlijden van haar moeder maar vooral wat er na het overlijden van haar moeder gebeurt. Ze bedenkt van alles om erdoorheen te komen maar dat gaat zomaar niet. Gelukkig zijn haar vrienden en familieleden ervaren rouwdeskundigen en krijgt ze verschillende adviezen. Allemaal goed en lief bedoeld, maar kan Lisanne er wel mee overweg?
Een van de heftigste momenten in het boek is als Lisanne anderhalve pagina volschrijft met de zin “ik heb geen moeder meer”. Daar spreekt zoveel verdriet uit. De echte verwerking lijkt pas plaats te gaan vinden tijdens het schrijven van dit boek. Een echte pageturner want het verhaal over haar moeders ziekte en het overlijden zal voor veel mensen herkenbaar zijn. Het is geen handboek maar een goud eerlijk verhaal, geen roman, geen thriller, maar echt gebeurd en nog elke dag te voelen. De lezer voelt met Lisanne mee. Een boek om gelezen te hebben en nog eens te lezen als je zelf in zo’n situatie terechtkomt.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20074
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Dit is het vijfde deel in de Suus en Sem serie.
Als Sem bij Suus aanbelt, denkt ze dat hij komt spelen. Maar Sem is wat anders van plan. Hij heeft twee plastic zakken bij zich om rommel in te doen die hij met Suus wil gaan oprapen. Als ze al heel wat verzameld hebben, zien ze dat er ook wat in het water ligt. Maar daar kunnen ze niet bij. Suus komt op het idee om thuis te vragen of ze de rubberboot mogen gebruiken.
Dat mag en even later gaan ze het water op. Als ze al een tijdje gevaren hebben, raakt de boot lek. Gelukkig zien ze een eilandje en lukt het hen om aan land te gaan. Maar hoe komen ze weer terug?
Dit is een mooi geïllustreerd leesboekje voor beginnende lezertjes. Op een speelse manier is beschreven dat het belangrijk is om rommel op te ruimen. Tevens komt op een creatieve manier aan de orde hoe je rommel kunt hergebruiken.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20073
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Dit is een heerlijke roman om in te verpozen. Op de eerste bladzijde staat deze zin: “Die buren ken ik alleen vanuit de verte, want ik ben sinds de verhuizing iemand die door omstandigheden voorlopig nog niet uitgepakt wil worden…”
Jip, een jonge vrouw vertelt in ‘Als je verdwaalt’ haar verhaal. Ze is in rouw omdat haar geliefde vader is overleden. Met haar moeder heeft ze een minder hechte band, maar als zij verhuist naar de andere kant van het land, gaat Jip met haar mee. Ze moet haar plek veroveren op school als tekenlerares en ze neemt een eigenwijze teckel, waar ze haar handen vol aan heeft. De buren hebben een landgoed, een plek vol verhalen en ook wel intriges. De flirterige dialogen met de buurjongen, worden afgewisseld met zinnen die de diepte van het bestaan raken. Als motto koos Marianne Witvliet niet voor niets een citaat van Charles Dickens. “Het is een wonderlijk iets, dat elk menselijk wezen geschapen is om voor een ander een raadsel, een onoplosbaar diep geheim te zijn.”
De mens met zijn relaties is dan ook het belangrijkste thema in deze roman. Juist omdat het tastbare verdriet van een dierbare is beschreven, raakt dit boek mij tijdens het lezen. Mooie zinnen met detail voor vogels en andere elementen van natuur, geven rust en bezinning. Jip ontdekt bijvoorbeeld: “Ik realiseer me dat mensen voortdurend de neiging hebben om God ter verantwoording te roepen als er iets niet klopt in hun leven. En schapen, denk ik, doen dat niet. Zij volgen de herder. Zo simpel is het, je hoeft alleen het pad maar te volgen dat de herder baant.”
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20072
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De cover van dit boek is schitterend! Een heel mooie tekening van een vogel tussen bloemen en besjes. Prachtige kleuren zijn hierin gebruikt en het geeft een beetje een idee hoe het op het eiland Monday zou kunnen zijn. Het doet mij denken aan oude platen van dieren en natuur zoals die vroeger in schoolboeken werden afgebeeld. Het geeft de sfeer goed weer.
Meneer Peacocks paradijs leest als een sprookje, als een verhaal dat lijkt op de Zwitserse familie Robinson maar dan zonder de schipbreuk. Eerst de euforie van een nieuw avontuur, daarna de deceptie van een kapitein die de familie bedrogen heeft en hen zonder enige vorm van eten achterlaat. Het harde werken om een bestaan op te bouwen en dan het eeuwige wachten op een schip dat komt, het bestaan misschien te moeten delen met anderen. En ondertussen beschrijft de auteur het eiland als een plek waar jij ook had willen zijn.
Dit verhaal verandert van een sprookje naar een heerlijke maar keiharde familieroman als er onderwerpen aan bod komen die de sprookjesschrijver over het hoofd heeft gezien, huiselijk geweld, een vader die een groot verschil maakt tussen zijn kinderen en zichzelf als koning ziet op het eiland. Gebeurtenissen die het licht niet kunnen verdragen worden verteld, we kunnen er niets meer aan veranderen maar ze mogen niet vergeten worden. Er zijn verschillende mensen aan het woord zoals Kalala, een van de kanaken die nieuw zijn op het eiland en de verteller zelf die verhalen toevoegt over heden en verleden. Er zijn ook hoofdstukken met de titel Lizzy maar die worden niet door haarzelf verteld, lijkt het wel; meneer Peacock die aan de anderen de geschiedenis van het eiland vertelt en zo wordt dit boek een compleet verhaal met geschiedenis, romantiek en verdriet en uiteindelijk ook een toekomst. Zoals een roman hoort te zijn. Voor mij als romanliefhebber was het een pittig maar heerlijk verhaal om te lezen, rauw en eerlijk met alle kanten van het leven.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20071
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Als God voor ons is. Deze hartstochtelijke ontboezeming van Paulus heeft de auteur als titel voor haar Bijbelstudieboek over Romeinen 8 gekozen, maar als je dit zo leest, kan het zomaar een enorme trigger worden. Wat, als God niet voor ons is? Is God wel voor mij? Wat zouden gelegenheden zijn waarin Hij ervoor kan kiezen tegen mij te zijn? Die vragen komen direct op als je deze titel ziet, toch is dit Bijbelstudieboek gevuld met troost en aanmoediging.
De brief aan de Romeinen is geen malse brief, dat weten alle mensen die hem wel eens gelezen hebben. Maar juist de stevige bite zorgt ervoor dat je door de diepste vragen van het leven heen kruipt en genade vindt. Hoewel ik het niet met alle stellig neergeschreven zinnen eens ben, is dit Bijbelstudieboek het waard om alleen of met een groep door te werken. Juist deze zinnen raken mijn opvattingen over de definities van ‘zonde’, ‘oordeel’, ‘geest’ en ‘vlees’ en zorgen ervoor dat ik opnieuw doordenk wat ik leer uit de Bijbelse boodschap.
Deze Bijbelstudie gaat over het hart van het goede nieuws en het hart van ons leven. Sommige woorden zouden heftig kunnen zijn om over na te denken. Ik kan het woord ‘verdoemenis’ niet eens meer ‘hardop’ denken. Het lijkt zo zwaar en donker. Toch is het dit woord dat de Herziene Statenvertaling gebruikt voor het mij meer vertrouwde woord: veroordeling. Het gaat net even een stap verder en dieper. Trillia gebruikt in haar inleidende verhalen voorbeelden uit haar eigen leven of andere Bijbelverhalen, waardoor het nergens abstract wordt.
De vragen ter reflectie en ter bespreking gaan diep. Je moet bereid zijn eerlijk in je eigen hart te willen kijken en bereid zijn pijn en verdriet te ervaren over wat je ziet en ervaart. En open en bereidwillig zijn om genade en troost te ontvangen. Waar je ook staat in je geloof, aan het begin of al veel verderop, deze studie zal je helpen groeien. En dat niet alleen, het kan je helpen een nieuwe en grotere vrede en vreugde in je leven te ervaren over jouw verbinding met God. Hij is voor je.
De opzet is als volgt: de eerste week lees je Romeinen 1 tot en met 7 door en vanaf de tweede week houd je je bezig met de verzen uit hoofdstuk 8 en dat zal in totaal vijf weken in beslag nemen. Elke dag in de week heeft een stuk tekst met reflectievragen. Als je met een groep werkt, kun je afspreken om er meer tijd voor te nemen. Als je alleen werkt is het een enorm mooie mogelijkheid om in een paar weken tijd de kern van jouw positie in de wereld en de tijd als Gods kind te doordenken.
Ik geef dit boek 4 sterren.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20070
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De tweelingzussen Astrid en Maria lijken precies op elkaar. Ze hebben daar in het verleden wel eens grapjes mee uitgehaald. Maria gaat werken in een parfumeriezaak en Astrid zit tijdelijk zonder werk.
Als Maria haar arm breekt bij een ongeluk met haar fiets, raakt ze in paniek. Ze werkt nog niet bij de parfumerie; hoe zou haar nieuwe bazin reageren als ze langere tijd niet kan werken? Dan komt bij de zussen het idee op om de wisseltruc nog eens uit te halen. Niemand zal het merken, toch? Maar hoe moet het als de liefde bij beiden om de hoek komt kijken?
Een leuke liefdesroman waar je vlot doorheen leest. De titel is grappig gekozen. Astrid en Maria zijn echte zussen: vaak heel close, maar af en toe is de relatie knetterend. Het verhaal wordt smeuïger gemaakt door een paar zijwegen; Helga bijvoorbeeld is een interessante vrouw. Het is leuk dat je niet weet wie uiteindelijk de ware Jacob gaat worden. Vakkundig in elkaar gezet, met goede dialogen. Wel is er een personage dat een dubbel karakter lijkt te hebben; dat vind ik wat minder passen in een lekker wegleesboek. Maar het mag de pret niet drukken, zoals in een goed liefdesverhaal is het: eind goed, al goed. Een heerlijke roman voor in de zomervakantie.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie: