Crystal is paaldanseres in een louche nachtclub. Het gaat niet zo best met haar. De woede in haar geest tegenover mannen in het algemeen en mannen in het verleden, komt af en toe door de dikke lagen make-up heen en daar is haar baas niet zo van gediend. Dan is er opeens een jongeman in de zaak die een andere blik in de ogen heeft en niet uit is op seksuele bevrediging. Hij kijkt dwars door Crystals façade heen en blijkt een bijzonder verzoek te hebben. Een verzoek dat Crystal nog verder uit haar evenwicht brengt omdat de houding van de man raakt aan een liefde die ze als jong kind ooit wel gekend en ontvangen heeft. Crystal is ervan overtuigd dat deze man niet op zijn plaats is en wil hem daar zo snel mogelijk van overtuigen, maar de enige manier die ze kent om dat te doen is de harde en gemene. Gabriel, zoals de man heet, heeft glimpen opgevangen van Crystals gebrokenheid en daardoor heeft hij het idee, dat hij het niet zomaar moet opgeven.
Door de confrontatie met oprechte en zuivere liefde, komt de groeiende woede in Crystals hart bij een aantal mannen dat haar grenzen overschrijdt, tot een uitbarsting en de prijs die ze daarvoor betaalt is enorm. Gabriel ontfermt zich over haar en neemt haar mee naar huis om voor haar te zorgen. Hij heeft zelf als kind ervaren wat misbruik en gevangenschap betekent en is als geen ander geschikt om dit te doen. Zijn eigen worsteling met nabijheid van mensen krijgt een bijzondere weg omdat Crystal totaal op hulp is aangewezen. Zonder het te weten helpt zij hem met de laatste barrière die de genezing van zijn hart in de weg staat.
Maar de weg die zijzelf moet gaan kost meer en ze besluit om die zelf te gaan. Dit boek verhaalt van een liefde die dieper gaat dan menige andere liefde. Het is de zichzelf overgevende liefde, die de ander heelt en tot bloei brengt. Een keer komt God tussen deze twee gebroken mensen ter sprake, maar dan niet als de Heelmeester en verder komen de namen Jezus en God te vaak voor als krachtterm, uiting van wanhoop of frustratie. Dat doet afbreuk aan het overigens prachtige verhaal dat verteld wordt. Ik kon me niet onttrekken aan het idee dat het erg lijkt op Bevrijdende liefde van Francine Rivers, waar een vergelijkbare geschiedenis wordt verteld. Alleen heet de man daar Michael en hier Gabriel, niet bij toeval de namen van twee engelen van de levende God, zuiver en mooi, krachtig en goed. Gabriel is nog net geen heilige.
Het contrast is treffend en raakt enorm: Gabriel was gebroken, maar leeft uit schoonheid en heelheid. Crystal is gebroken en zij leeft in haat en bitterheid. Dat bepaalt hun keuzes en hun toekomst voor een groot deel.
Beide meiden in de twee boeken zijn niet in staat om de liefde te ontvangen, die alleen haar op het oog heeft. Ze kennen die liefde niet (meer) en zijn zo gebroken en verwond, dat het schild van haat dat ze optrekken nodig is om te overleven.
Ik betreur het misbruik van Gods Naam in dit boek, maar ik vind dat het verhaal erg lijkt op het boek Hosea in de Bijbel.
Geef een reactie