Rhodante is medewerkster in een boekwinkel. Op een dag komt ze in contact met een schrijver, Halewijn en meteen is ze verliefd. Ook Halewijn is onder de indruk van de jonge vrouw in de boekwinkel. Enige tijd later komen ze elkaar weer tegen op een camping, waar ze beiden in een recreatieteam zitten. Ze krijgen een relatie die niet meer stuk gaat.
Dat klinkt als een sprookje. Maar dat ze zelf een uitstekende relatie hebben, wil nog niet zeggen dat alles verder gladjes verloopt. De reacties uit de omgeving van familie en vrienden zijn soms pijnlijk, waardoor vriendschappen stuklopen en familiebetrekkingen op een laag pitje komen te staan. Hoe ga je daar als gelukkig stel dan mee om? Wat is de invloed ervan op je relatie? En als ze dan zelf tot een schokkende ontdekking komen die van grote invloed is op hun eigen relatie; kan die relatie dat wel aan? Wat zijn de gevolgen?
Met voorgaande wordt al duidelijk dat dit een boek is dat vooral over relaties tussen mensen gaat. In eerste instantie lijkt het een gewone liefdesroman met het voorspelbare verloop van: ontluikende liefde, probleemgeval, happy end. Maar toch heeft deze roman meer. Hoewel de liefdesroman vaak vlak en eenvoudig is, zien we hier iets anders. Dit komt vooral door de dialogen. We zien weinig beschrijvende gedeeltes in het boek, maar door de dialogen wordt ons als lezer duidelijk gemaakt wie de personen zijn, hoe ze in het leven staan, hoe mensen omgaan met elkaar. De dialogen zijn goed gevormd en maken dat het boek vlot leest en je jezelf makkelijk in een persoon verplaatst, dat is dan niet altijd de hoofdpersoon. Vooral dat laatste vind ik een pluspunt wat moeilijk te bereiken is als auteur. Een klein minpunt is dat de meeste relatieproblemen ruim na de helft van de roman beginnen en dan in hoog tempo elkaar opvolgen. Dat is wat aan de late kant, waardoor een gedeelte van het boek het gevoel geeft: gaat er nog iets gebeuren? Maar als dat eenmaal op gang gekomen is leest het boek weer als een trein.
Dit is de derde roman van Saskia Schouten en beslist de beste tot nu toe. Het uiterlijk is aantrekkelijk en nodigt uit tot lezen. Heel positief vond ik de beschrijving van omgang met familie en vrienden en hoe kwetsbaar die relaties soms zijn. Ook de omgang tussen christenen en niet-christenen sprak me erg aan. Rhodante wil altijd graag alles goed hebben tussen iedereen en dat kan soms niet. Wat moet je daar dan mee? Halewijn heeft een probleem met eigenwaarde, vooral door zijn uiterlijk, en is snel gekwetst. Wat zijn daarvan de gevolgen? Als je zus niets meer van de kerk wil weten, hoe reageer je dan? De reacties op deze voorbeelden zijn heel menselijk beschreven.
De liefdesroman is niet echt mijn favoriete genre. Maar ik wil wel meegeven dat deze roman beslist aan de top van dit genre zit. Omdat ik mijn 5 sterren echt alleen aan boeken geef met een beoordeling 'uitstekend' kan ik dat er niet voor geven, maar een dikke vier sterren is dit boek zeker waard.
Geef een reactie