Geertruida (Truitje) Langhout wordt op negenjarige leeftijd wees. Ze komt terecht in het Maagdenhuis, een katholiek weeshuis voor meisjes. Truitje wordt direct aan het strenge regime onderworpen; ze kan nergens heen met haar verdriet.
Na een tijdje krijgt ze contact met Anna die haar vraagt om zusjes te worden. Ze blijven contact houden ook als ze beiden dienstmeisje worden. Anna komt in Amsterdam terecht; Truitje in Bussum bij een echtpaar met drie zonen. De oudste zoon, Waldemar, zoekt contact met Truitje, ondanks het feit dat hij een vriendin heeft, Frederique genaamd. Deze kan Truitje niet luchten of zien. Truitje wordt zwanger en naarmate ze groeit, probeert ze de zwangerschap angstvallig te verbergen. Dan raakt ze de baby kwijt door Frederiques toedoen.
Zestig jaar later ontmoet Geertruida Frederique weer. Die herkent haar niet en Geertruida zint op wraak...
Dit boek wordt gepresenteerd als een literaire thriller. Persoonlijk vind ik het meer een roman, een erg boeiende, vlotlezende roman die moeilijk weg te leggen is. De lezer krijgt een helder beeld van het leven in een weeshuis in de jaren dertig. Er is geen gelegenheid om te rouwen over de overleden ouders; er is totaal geen meeleven met de kinderen. Ze moeten gehoorzamen, de leiding is streng en hardvochtig. De humor ontbreekt niet in dit verhaal. Het plot en vooral de laatste zin zijn ijzersterk. Het is jammer dat er enkele vloeken in voorkomen en hier en daar is het taalgebruik wat grof.
Geef een reactie