De vrijgevochten Jolij wordt door haar vriendin Petra gevraagd om op haar trouwdag de neef van de bruidegom te vergezellen. Hij is namelijk de enige single onder de daggasten en omdat Jolij momenteel ook zonder partner is, besluit ze op het verzoek in te gaan. Mark heeft bovendien een auto dus ze kan meerijden. Ze zijn absolute tegenpolen, Mark is reformatorisch en Jolij doet nergens aan. Het lijkt dan ook totaal niet te klikken tussen de twee maar gaandeweg gaat het beter.
Het stereotype beeld dat men in het algemeen van refo's heeft, wordt hier benadrukt. Geen televisie, het Reformatorisch Dagblad, de SGP, veel tussen 'ons soort mensen' verkeren, orgelmuziek en roken hoort erbij. Dit alles wordt met de nodige humor beschreven maar enige diepgang zit er ook in doordat Jolij door een gesprekje met de domineesvrouw tot nadenken wordt gezet en erover denkt een Alphacursus te gaan volgen. Mark baalt ervan dat hij nog geen kans heeft gezien om met Jolij over het geloof te praten.
Op geestige wijze beschrijft de auteur de verschillen tussen reformatorische gelovigen en mensen die niet geloven. Kortom, een leuk vlotlezend boekje, heel geschikt om cadeau te geven.
Geef een reactie