Vogelvlucht is in twee delen opgedeeld: Keerpunt (10 hoofdstukken) en Koers (11 t/m 16). Na het neerhalen van de MH17 wordt Matthy geschud op al haar levensfundamenten. Alles komt op losse schroeven te staan. Haar relatie met een getrouwde man: Sweder; haar motivatie voor haar werk; de relatie met haar familie en vrienden en haar relatie met God. Het betekent een keerpunt in haar hart en leven. Ze moet verder maar ze weet nog niet hoe.
Joke Verweerd zou Joke Verweerd niet zijn, als je het cadeau niet heel langzaam en voorzichtig mag uitpakken. Ook al zou je qua karakter totaal niet op Matthy lijken, toch kun je helemaal meevoelen waarom ze de dingen ziet zoals zij ze ziet, en waarom ze zich gedraagt zoals ze zich gedraagt. Je voelt haar emoties intens mee en je wilt dat het goed afloopt, dat wil je gewoon.
De weg naar een nieuw begin, een tweede leven, daar gaat het in dit boek over. Het moeten, mogen en durven loslaten. Het moeten, mogen en durven aanpakken. Een leven zonder veel grip wordt een leven in verantwoordelijkheid. Een leven met onvervuld verlangen wordt een leven met lev. Maar daarvoor moet Matthy door diep en donker water. Water dat haar onderuit haalt en probeert mee te sleuren de afgrond in.
En dan is daar die ander. Die ook behoeftig en zo mogelijk nog meer gebroken is. Matthy wordt gedwongen om er voor hem te zijn, ondanks zichzelf, ondanks de omstandigheden. Ze moet kiezen, ze moet een andere koers gaan. Het is mooi hoe Joke daardoorheen schrijft. Als geen ander kan zij schrijven, al vertellend en ergens op de achtergrond is daar het sprookje van de prins en de prinses, het verhaal van de Redder en zijn bruid. Hoe diep menselijk en hoe wonderlijk Goddelijk is dat.
Geef een reactie