Meg en Sylvie wonen in Chicago met hun vader, oorlogsveteraan met psychische problemen. Gedrieën hebben ze een inkomen vanuit de boekhandel die ze bezitten, waar ook hun woonhuis is.
Dan vindt de grote brand in Chicago van 1871 plaats. Twee dagen lang teistert het vuur de binnenstad, ook het thuis van de zussen en pa. Overal heerst paniek, iedereen moet een onderkomen vinden en in het rumoer raken Meg en Sylvie hun vader kwijt. Dakloos, ontheemd en gewond gaan ze op zoek naar hem, met de hulp van journalist Nate. Er volgen veel problemen, beschuldigingen en roddels, waardoor pa zelfs gevangengenomen wordt en in een psychiatrische instelling wordt geplaatst.
Wederom heeft Jocelyn Green een historische roman geschreven. Veel gebeurtenissen in het boek hebben werkelijk plaatsgevonden. Deze worden goed neergezet in de context van de werkelijke grote brand van Chicago, die nog altijd de grootste en dodelijkste brand is die plaatsvond in de VS.
Het boek is een liefdesroman. De nog ongetrouwde zussen maken zich druk over hun leeftijd en het feit dat ze nog geen man hebben. Er komen verschillende mannen voorbij en er is sprake van verliefdheid. Wat mij betreft is dat allemaal een beetje te veel aanwezig. Ik las ook Greens boek “Mijn toevlucht” waar de verhouding tussen de liefde en het leven van de hoofdpersoon beter op elkaar afgestemd waren.
Was ik teleurgesteld? Dat zeker niet. Green heeft een prachtige manier van schrijven, neemt je mee in het verhaal, de problemen van pa vond ik zo mooi beschreven en echt. Het is goed voor te stellen dat zulke dingen gebeurden (en nog steeds). Onterecht gevangen zitten, een instelling die niet het beste met je voorheeft waardoor je alleen maar achteruitgaat. Het zoeken naar oplossingen als je alles wat je bezit verliest. Dat alles wordt prachtig beschreven. Jocelyn Green is wat mij betreft een van de betere christelijke auteurs van historische romans.
Geef een reactie