Verlangen naar een nieuw christendom

Met dit boek presenteert Samuel Lee zijn verlangen voor de toekomst van het christendom. Door heel zijn werk ademt het verlangen om op zoek te gaan naar een gezamenlijk belijden met een open houding voor diversiteit en culturen waarbij het christendom van de 21^ste eeuw zich niet meer zal beperken tot één denominatie met een specifieke interpretatie of dogma, maar waarbij de kerken als instituut flexibel kunnen opereren om Gods liefde uit te dragen, tolerantie uit te leven en zorg te dragen voor de wereld. Met dit boekje probeert hij met eenvoudige woorden en voorbeelden een aanzet te geven. Vanuit zijn achtergrond met veel interculturele ervaring en kennis over interculturele theologie weet hij de toon genuanceerd te zetten.

Het boek is opgedeeld in drie delen. In het eerste deel beschrijft Samuel Lee zijn verlangen naar balans. Hij kaart daarin per hoofdstuk diverse misstanden (vooral) binnen de Pinksterbeweging aan. Zo zet hij vraagtekens bij de emotionaliteit die tot norm verheven lijkt. Het overdrijven in geestelijkheid of Gods kracht. Een prestatiegerichtheid binnen de kerk waarbij het niet langer gaat om zielen maar om aantallen. Ook wordt kritisch gekeken naar de rol die leiders of predikers hebben. En verder komen de integriteit van het instituut en de financiële ethiek aan bod. Wat dit deel waardevol maakt, is dat de beschrijving van deze misstanden heel mild en zonder veroordeling wordt uitgewerkt. De toon getuigt van veel liefde tot allen. Het hele boekje ademt het verlangen uit dat het christendom met haar keuzes en uitingen de medemens als gelijke kan ontmoeten en een boodschap van hoop te bieden heeft. Hij roept op om oprecht, consequent en eerlijk te zijn, liefde te delen door menselijkheid, geïnspireerd door de Heilige Geest.

In het tweede deel vindt er een herbezinning op de theologie plaats. Samuel Lee waarschuwt voor de beperkende en soms ook uitsluitende rol die religie binnen de kerk kan hebben. Hij vraagt om doorbreking van simplistisch denken en bekrompenheid, een grotere openheid voor het werk van de Geest en een andere omgang met het Woord. Hij benadrukt dat binnen Gods Koninkrijk ruimte is voor iedereen, een plek voor elk soort menselijke diversiteit, waarbij Jezus het ijkpunt is. Iedere denominatie zou zich daarbij moeten afvragen hoe hij relevant zou kunnen zijn voor hoe het koninkrijk van God zich manifesteert in de samenleving. Daarbij is ieder persoon, elk systeem of organisatie onderdeel van het koninkrijk van God. Dit vraagt acceptatie, onderlinge liefde en respect. Hij werkt dit verder uit aan de hand van voorbeelden hoe over de Heilige Geest of over de rol van de Bijbel gedacht kan worden.

In het laatste deel voert Samuel Lee een groot pleidooi voor de rol van de dialoog en wederzijds respect met de seculiere cultuur en met andere religies, als actieve voortzetting van de Pinksterbeweging. Elke vorm van racisme binnen de kerk zal bestreden moeten worden, ook als het gaat om gender, diversiteit en sociale gerechtigheid. Zijn betoog is warm en nederig en met een diep verlangen naar rechtvaardigheid en bescheidenheid. Hij sluit af met twintig concrete verlangens hoe het christendom zich zou kunnen vernieuwen. Samuel Lee blijft tot het einde een echte Pinkstergelovige met een ruim hart voor alle mensen.