Dit is een heel interessant boek waarin heel veel verschillende aspecten van de ambulancezorg aan de orde komen. In korte verhalen wordt de lezer meegenomen naar ontroerende gebeurtenissen, zware ongevallen, niet alledaagse bevallingen, confrontaties met psychiatrische patiënten, zelfmoord en een schokkend gezinsdrama. In niet alle gevallen kan de ambulanceverpleegkundige de gebeurtenis direct loslaten, met name wanneer er een klein kind gereanimeerd moet worden.
Een heel opmerkelijk verhaal gaat over een moeder die haar kind van een paar uur oud te vondeling heeft gelegd onder een heg, vlak bij haar huis. In enkele verhalen ontbreekt de humor niet, zoals het verhaal van de verpleger die in een sauna iemand met een gebroken been moet ophalen. Zijn bril beslaat, hij poetst hem schoon en stapt vervolgens in een ijskoud dompelbad.
Door deze vlotlezende verhalen krijgt de lezer een goed beeld van het zware, maar mooie beroep van ambulanceverpleegkundige. Jammer dat er in enkele verhalen een paar grove vloeken voorkomen.
Geef een reactie