Soms valt de inhoud van een boek erg op omdat de schrijver zich consequent aan zijn thema houdt. Dit boek is er zo één. Het hele verhaal speelt de betekenis van bloemen een grote rol in dit prachtige verhaal van een jonge meid die na ontelbare opvanggezinnen en weeshuizen op straat komt te staan. De schrijfster weeft de twee verhaallijnen uit het leven van dit meisje, het heden en het verleden zeer knap door elkaar. De ontwikkeling in de beide verhaallijnen grijpen ook in elkaar en tot aan het eind blijf je je afvragen of het allemaal wel goed komt. Niet dankzij de bloemen komt het goed, maar dankzij de universele prachtige principes van vergeving en verzoening. God komt niet in het boek voor, evenmin Jezus of de kerk. Maar het hart van God is in de levens van dit meisje en haar uiteindelijk erkende ´verwanten´ echt te vinden. Ook het principe van vertrouwen speelt een grote rol in dit boek. Onthechting en hechting. Liefde en trouw.
Ik heb dit boek in één adem uitgelezen, omdat de schrijfster een knappe timing en een goed gevoel voor tempowisseling heeft. Hoewel ik niet weet ´by heart´ hoe het is om dakloos te zijn, ik kan het me nu indenken. Hoewel ik niet besef hoe het is om een speelbal te zijn tussen allerlei instanties, ik kan me er nu iets bij voorstellen. Hoewel ik niet begrijp hoe het is om zonder familie toch groot te worden, kan ik me er nu een voorstelling van maken.
Ik ben dankbaar voor dit boek en raad het iedereen aan om te lezen. Ondanks de enorme problemen en bijna onoverkomelijke moeilijkheden, is dit een boek van hoop. Een hoop die bemoedigt en een belofte in zich heeft. Een hoop, waarvan ik weet dat ze niet van deze wereld is en zich uitstrekt over alle grenzen van ziekte, ellende en dood heen.
Geef een reactie