Drie jonge vrouwen hebben ieder hun eigen problemen en ervaringen die hun leven vormen, de een heeft een vervelende ervaring bij een vorige werkgever, de ander een relatie met een getrouwde man en de derde een moeilijk huwelijk. Dan komen zij op verschillende plekken een man tegen en vormen samen een vriendengroep die elkaar steeds beter leert kennen. Dan denk je, nou, dat worden nieuwe stelletjes, een nieuwe start met elkaar en klaar is de roman. Gelukkig heeft Monique van Goozen het heel anders en veel realistischer aangepakt. Zij laat door de verhalen heen merken dat het in het echte leven niet altijd zo gemakkelijk gaat, dat je niet vanuit de ene situatie in de andere kunt stappen zonder te verwerken wat er gebeurd is en alles een plekje te geven.
Tweesprong is mede door de gesprekken die de hoofdpersonen onderling en samen hebben en de gebeurtenissen die de hoofdpersonen meemaken een heel mooie roman om te lezen. De middagen die Filippa met Yfke besteedt waarbij ze Yfkes vader steeds beter leert kennen. De andere keuzes die mensen soms maken en die voor jou als lezer niet altijd vanzelfsprekend zijn. Het proberen om goede vrienden te zijn maar dan het echte gevoel negeren zoals Karlijn probeert omdat ze denkt dat hij nog verbonden is met iemand anders en dat wil ze niet meer meemaken. Allemaal emoties die een rol spelen in deze verhalen. De schrik als een van hen in het ziekenhuis belandt doet je beseffen dat je echt mee bent gaan leven met de personages. De dagboekfragmenten van Anne laten zien dat ze zich angstig probeert te verbergen in een huwelijk waar ze zichzelf niet mag zijn. Dit geeft een diepere laag aan dit al mooie en complete verhaal. En na het dichtslaan van het boek kun je niet wachten op het vervolg. Je wilt gewoon weten hoe het verdergaat met deze mensen die je net hebt leren kennen. Een mooie titel en een gave cover maken dit boek helemaal compleet.
Geef een reactie