Brad staat op het punt om te trouwen met Laura. Maar één herinnering komt steeds weer naar boven. Zijn jeugdliefde Emma werd negen jaar geleden zwanger van hem en Brad drong er bij haar op aan om een abortus te laten verrichten. Daardoor kwam er een eind aan hun relatie. Hij heeft dit altijd voor Laura verzwegen, het enige dat ze weet is dat Emma Brads jeugdliefde was. Brad voelt zich geroepen om die periode goed af te sluiten en Emma zijn spijt te betuigen Als hij dit aan Laura vertelt, is ze bang dat hij weer verliefd op Emma zal worden.
Emma werkt als onderwijzeres op een basisschool. Het verleden laat haar niet los, dagelijks houdt het haar bezig. Als ze na een werkdag uit school komt, staat Brad haar op te wachten. Ze wordt helemaal van haar stuk gebracht en hoopt dat hij nog van haar houdt...
Emma's confrontatie met Brad, haar terugkeer tot God en het delen van haar verdriet met Brad worden op een ontroerende manier beschreven. In deze roman wordt duidelijk gemaakt dat je je verleden bij God mag brengen en dat Hij vergeeft.
Jammer vind ik dat de hoofdpersonen alle drie knap en mooi zijn. Dat is in vrijwel al Karens boeken zo en dat vind ik niet realistisch. In het werkelijke leven zijn er ook mensen die minder mooi en knap zijn of een afwijking hebben. Het zou goed zijn als Karen daar eens over zou schrijven.
Geef een reactie