In korte verhalen beschrijft de auteur zijn reiservaringen voor Open Doors. De verhalen zijn uitdagend, boeiend en bevatten soms een vleugje humor. Uitgebreid wordt beschreven hoe de douane van de toenmalige DDR zijn auto "behandelde", op zoek naar Bijbels.
In een ander verhaal lezen we over de uitgestrektheid van Mongolië, dat toen nog een communistische dictatuur was. De afschrikwekkendheid van Noord-Korea wordt beschreven. Evert en zijn reisgenoten stonden op een heuvel naar een stad te kijken. Tot hun ontsteltenis zagen ze niet één brandende schoorsteen, er reed geen enkele auto en de treinen stonden stil. Het enige dat bewoog waren de mensen die door de stad schuifelden. Het ergste waren de "molshopen" verspreid door de stad. De Chinese gids vertelde luchtig dat dit de graven waren van de vele slachtoffers van de hongersnood. Ze stonden als aan de grond genageld en realiseerden zich ineens dat zelfs de vogels stil waren...
Het weten dat de christenen daar op een afschuwelijke manier onderdrukt worden, doet hem uitschreeuwen naar God: "Hoelang nog?"
Een boekje dat een duidelijk beeld geeft van het werk van Open Doors, de landen waar ze werken en de risico's die de medewerkers die naar die landen reizen, nemen.
Geef een reactie