Het is 1938. Sara heeft een prima leventje in het Duitse Kleve. Dit verandert als op een gegeven moment kinderen van school verdwijnen en de nazi’s op straat verschijnen. Het maakt Sara onzeker, hetgeen nog versterkt wordt door de dag waarop ze zelf haar ouderlijk huis moet verlaten, samen met haar zus. Ze wordt op transport naar Engeland gezet. Vader vertelt haar dat de rest van het gezin later zal volgen.
Wat een zware weg voor een jong meisje. In Nederland raakt Sara haar zus kwijt en ze moet alleen verder naar Engeland. Hoewel de opvang in Engeland goed is, heeft Sara een zwaarmoedig leven. Ze voelt zich schuldig omdat zij het goed heeft. Op een gegeven moment ontmoet ze haar zwaar gebroken vader weer. Ze is dan inmiddels ouder en wijzer. Maar wat is er gebeurd met de rest van de familie?
Lody van de Kamp (rabbijn) is een bekend auteur en spreker. Met deze roman heeft hij een onderdeel van de oorlog belicht die nog niet zo vaak naar voren gekomen is. De manier waarop hij de karakters neerzet is indrukwekkend. Nog nooit eerder las ik een roman waarin het leven van Joden zo authentiek is neergezet. Komt dit doordat hij zelf van Joodse afkomst is? Ik denk dat het zeker meespeelt. Het maakt dat dit boek anders is dan de vele oorlogsboeken met verhalen van Joodse families van andere auteurs. Immers, Van de Kamp heeft het uit de eerste hand. Tel daarbij zijn talent op en je komt bij dit boek uit dat indrukwekkender is dan welk oorlogsboek ook dat ik eerder las. Bijzonder aanbevolen!
Geef een reactie