Dit is het derde deel in de serie over rechercheur Ari Thór Arason in het noordelijke stadje Siglufjördur in IJsland. Er komt een man bij hem die hem vraagt om in een oude zaak te duiken, de dood van zijn tante. Zij zou gif hebben ingenomen maar het is niet duidelijk of zij vermoord is of dat het zelfmoord was. Ze woonde met haar man, zus en zwager op een geïsoleerd fjord.
Dan duikt er een oude foto op waarop nog een persoon staat. Ari besluit met de zaak aan de gang te gaan.
Intussen waart er een virus rond dat al twee levens heeft gekost dus Siglufjördur gaat in lockdown.
Op klaarlichte dag wordt er een kind uit de kinderwagen gehaald en al gauw is er een verdachte gevonden.
De journaliste Ísrún die zich ook bezighoudt met deze zaken maar dan om te gebruiken voor nieuwsitems, kampt met een erfelijke ziekte en ze twijfelt of ze haar collega’s en ouders hiervan op de hoogte zal stellen.
Net als de andere delen van deze serie wordt dit boek vanuit veel verschillende perspectieven geschreven. Het verleden van sommige personen en het rondwarende virus, voegt niet veel aan het verhaal toe, net als de ziekte van de journaliste. Het gaat om de twee zaken die opgelost moeten worden en die andere dingen vertragen het verhaal.
De dominee heeft het over een mis die hij opgedragen heeft. Dit klopt niet, een pastoor draagt een mis op en een dominee leidt een kerkdienst. De auteur of de vertaler heeft hier net als in het eerste deel, de termen van de katholieken en protestanten door elkaar gehaald.
Jammer dat er regelmatig in gevloekt wordt.
Geef een reactie