Lena is 38 jaar en vindt haar leventje saai. Een man, een paar kinderen, huisvrouw......ze ziet haar leven veranderen in een sleur. Ook in de buurt (Bloemendaal) voelt ze zich niet thuis, omdat ze zich te eenvoudig voelt voor al die dure vrouwen.
Dan ontdekt ze internet, leert chatten en vindt op Schoolbank een paar oude klasgenoten terug. Hoe zou het met hen zijn? Vooral het contact met Paul is gezellig. Ook vindt ze Victor terug, haar ex-vriend, maar aan hem kleven akelige herinneringen die weer boven komen drijven. Met haar man Marcel praat ze er niet over. Van internet gaat het langzaam naar af een toe een afspraak. Uiteindelijk maakt ze een afspraak met Paul, en ze heeft er veel zin in. Toch kunnen mensen zich soms anders voordoen dan ze zijn.....
De eerste bladzijden van het boek zijn goed. Maar dan komt de klad erin. Het verhaal wordt saai. De introductie duurt ongeveer 50 bladzijden, alleen om aan te geven dat Lena de sleur van haar leven ervaart. Pas na ongeveer 100 pagina's begint het verhaal op gang te komen. Veel te laat voor een boek van 184 pagina's. Ook de persoon van Lena komt niet over; er is nauwelijks identificatie met deze hoofdpersoon mogelijk, omdat we vrijwel niets over haar te weten komen dan het feit dat ze zich verveeld voelt en wat ze daaraan kan doen. Ook Marcel, de echtgenoot, leren we niet kennen. Hij is er, maar daar is alles mee gezegd. Het slot van het boek is goed en geloofwaardig.
Alles bij elkaar is een goed slot wat weinig om 170 bladzijden op te wachten. Best een aardig boek, maar met moeite drie sterren. Het is mogelijk dat sommige lezers moeite hebben met de lichte manier waarop met verliefdheid en aantrekkingskracht wordt omgegaan. In het boek is het bijvoorbeeld normaal om na een leuke date met iemand het bed te delen. Verder een luchtig, wat saai verhaal.
Geef een reactie