Op verslagen van de hoofdpersoon gebaseerde roman.
John Paton, een zendeling, is van 1858 tot 1862 op Tanna geweest. Hij kreeg er te maken met vijandschap en kannibalisme. Uiteindelijk is hij van het eiland gevlucht omdat er geen werken meer mogelijk was, zo graag wilden ze hem doden. Zijn vrouw was al snel gestorven waarschijnlijk aan malaria. Hij had zijn huis in de laagte gebouwd bij de moerassen. Een perfecte manier om niet lang te leven. Katasian, een jonge man van Tanna, wordt opgevoerd als antagonist. Hij komt uiteindelijk toch tot geloof. De auteur heeft geprobeerd zich in te leven in de cultuur van de mensen die op Tanna leefden. De taal die de schrijver bezigt is oubollig: “bedwelmd door smart”; “ik heb haar lief”; een “doorstoken ziel”; “droefheid”; “hij ontroerde”. Wanneer het boek in de ik-vorm was geschreven en de zendeling de ik zou zijn, zou het logischer zijn geweest. Maar nu het een hedendaagse vertelling is over de zendeling vind ik sommige woorden niet passen. Met de kennis van nu over hoe je contact legt met andere mensen, lijkt het haast lachwekkend hoe de jonge zendeling omging met de mensen, die steeds als ruw en onontwikkeld worden neergezet, letterlijk wilden genoemd. Hij zegt meermaals dat ze de straf van God verdienen voor wat ze doen: stelen en moorden. Maar hij zegt nauwelijks iets als een schipper van een Europese boot tegen hem zegt dat hij het volk op het eiland zal uitroeien door de mazelen, hoewel John het er natuurlijk niet mee eens is. Wie is er moordzuchtiger en wreder?
Evangelie voor kannibalen.
De schrijver heeft ongetwijfeld heel veel moeite gedaan om het verhaal van deze zendeling op schrift te stellen en als je door het taalgebruik heen kijkt is het de moeite waard om deze geschiedenis te lezen, al is het alleen maar om te zien hoe onbeholpen christenen probeerden zending te bedrijven in die tijd en om in de spiegel te kijken van onze eigen geschiedenis. Toch was dit een van de pogingen van het brengen van het evangelie naar andere volken.
Jezus werd gedood, maar moet jij dan ook worden gedood?
Het boek is zeker niet geschikt voor jeugdige personen. Er staan moeilijke woorden in en er wordt een zekere kennis voorondersteld. Mochten tieners dit willen lezen, dan zou ik ouders aanraden mee te lezen en goede vragen te stellen, zoals:
Waarom kon John niet onder de kinderen van de mijnwerkers blijven werken als onderwijzer en hun in zijn eigen cultuur blijven benaderen met het evangelie? Is roeping voor andere volken belangrijker dan het evangelie voor je buren? Zou jij, als je wist dat de mensen die voor jou het eiland opstapten, vermoord zijn door de bevolking, toch voet aan land zetten? Waarom wel en waarom niet? Is John uiteindelijk gevlucht? Of is hij weggegaan omdat, zoals hij zegt, God het wilde? Hoe zou het komen dat als twee culturen elkaar ontmoeten er vaak onbegrip en zelfs haat ontstaat?
Geef een reactie