Het leven van een datende single gaat niet over rozen. Zeker als je net start met daten en de do’s en don’ts nog niet goed kent. En als je dan ook nog op zoek bent naar een christelijke man wordt het allemaal nog wat lastiger.
In dit boek beschrijft HopefulGirl haar zoektocht. In het begin is het boek wel grappig, maar het ging mij redelijk snel vervelen. Dat kwam mede door de continue stroom aan bijnamen als TopBroer, StekeltjesMan, MiniMan, GeestigeMan. Niemand wordt in het boek bij naam genoemd en dat schepte voor mij afstand tot de personages en een ietwat ongeloofwaardige sfeer. Bovendien is het grappige van een bijnaam er op zo’n manier snel af.
Zo wanhopig als HopefulGirl in het begin van het boek is, net door haar verloofde gedumpt, zo gelukkig is ze, na vele mislukte dates, aan het eind van het boek: stapelverliefd op PlattelandsMan.
Geef een reactie