De achttienjarige Loïs heeft een vervelend gezinsverleden. Ze leeft samen met haar moeder, haar oudere zus is getrouwd en haar vader is er niet meer. Dat drukt een sterk stempel op haar leven. Met haar moeder heeft ze een sterkte band.
Als haar moeder een serieuze relatie krijgt, kan Loïs Guus niet accepteren. Ze begon juist te wennen en het leven samen met moeder prettig te vinden. Op school heeft ze wel een goede vriend met wie ze kan praten, maar Michel is geen jongen voor een verkering. Regelmatig vlucht ze naar haar zus, met haar kan ze goed overweg. Als ze de ongelovige Michel met God in contact mag brengen, gaat ze nadenken over wat ze zelf eigenlijk gelooft. Is de vanzelfsprekendheid van een kerkelijke opvoeding wel genoeg? Naast de vragen over geloof zoekt ze ook een manier om het verleden los te laten. Maar dat gaat niet vanzelf.
Deze prettig lezende jongerenroman heeft zelfs de top 10 van christelijke boeken gehaald. Het leest dan ook fijn; het is makkelijk om je in Loïs te verplaatsen, maar ook in haar moeder, als haar vriend niet geaccepteerd wordt. De schrijfstijl is ontspannen te noemen, maar het boek is niet oppervlakkig. Het geloof speelt een belangrijke rol in de levens van de personages. Ik vind dat Nelleke Wander knap heeft verwerkt hoe een gelovige opvoeding iets anders is dan christen zijn. Die zoektocht herkent vrijwel iedereen die kerkelijk is opgevoed. Daarom is dit boek niet alleen geschikt voor jongeren, maar ook voor ouders.
Geef een reactie