In dit boek leren we al snel de jonge Catriona kennen die samen met haar zusje Nora naar Amerika emigreert. Ze laat Ierland, geteisterd door armoede - ook wel de Potato Famine genoemd - achter en gaat zoek naar haar broer.
Ze komt in het plaatsje Franklin terecht waar ze nieuwe mensen leert kennen en moet leren vertrouwen. Als alles van de twee zusjes afgenomen wordt en hun broer onvindbaar lijkt te zijn, neemt het leven een onverwachte wending.
“We doen er goed aan onze geschiedenis te gedenken en er niet aan voorbij te gaan of die te veranderen.”
Tamera Alexander vertelt een warm, romantisch verhaal in een wereld die moet bijkomen van een moeilijke periode. Ze stipt daarbij een aantal geschiedenisfeiten aan waarvan je als lezer niet altijd op de hoogte bent of die nooit zo tot je door zijn gedrongen.
Door de Ierse hongersnood van twee eeuwen geleden kwamen veel Ieren naar Amerika; daar werden ze niet altijd even goed welkom geheten. Dan zijn er nog de vrijgemaakte mannen en vrouwen die na de Amerikaanse Burgeroorlog een nieuw bestaan moesten opbouwen. Het racisme nam erg toe ten opzichte van deze beide bevolkingsgroepen in een land dat vol verdriet zit na een vreselijke burgeroorlog. Toch is het Tamera Alexander gelukt om er een ontroerend verhaal van te maken, gericht op de personen die in dit verhaal de hoofdrol spelen. Ze maakt het verhaal op de juiste manieren spannend als de vrouwen zichzelf moeten verdedigen en het deel van de zoektocht naar de valsemunters.
Het verhaal wordt niet alleen vanuit Catriona verteld, Wade krijgt ook een stem waardoor het boek veelzijdig is om te lezen. Het overstappen van de een naar de ander is soms wat onverwacht omdat er niet voor is gekozen om dan een nieuw hoofdstuk te beginnen. Dan zit je ineens in het verhaal van de ander en dat is even schakelen.
Tamera Alexander beschrijft hoe de mensen met de situaties in tegenslag omgaan en hoe ze daarin steun hebben of krijgen van hun geloof. De teksten die gebruikt worden zoals teksten uit Romeinen, Genesis en Filippenzen kunnen de lezer ook troost bieden.
Dat maakt dat de personen authentiek overkomen en niet als mensen die altijd maar goed of geweldig zijn. Het zusje van Catriona vond ik daarbij een goed voorbeeld, zij laat echt zien hoe een dwars kind kan zijn dat niet altijd volgt.
Het boek wordt afgesloten met twee heerlijke recepten en enkele gespreksvragen die je zelf zou kunnen beantwoorden of die goed bruikbaar zijn in een leesclub.
Kleuren van waarheid, een mooie leeservaring voor lezers die van christelijke historische romans houden.
Geef een reactie