Ingeborg van Wijngaarden groeit eenzaam op in een ontwricht gezin. Die eenzaamheid neemt nog extremere vormen aan als haar vader het gezin verlaat en Ingeborg achterblijft bij een moeder die haar aan haar lot overlaat. In die kwetsbare periode van haar leven ziet zij voor het eerst het schilderij 'Zicht op Workum' en zij raakt ervan in de ban. Het schilderij verbeeldt een wereld waar zij van droomt.
Jaren later is Ingeborg werkzaam als acquisiteur bij een galerie. Via een klant komt zij opnieuw met het schilderij in aanraking en zij is vastbesloten het in haar bezit te krijgen, wat haar ook lukt. Uiteindelijk blijkt haar obsessie voor dit schilderij echter haar geluk in de weg te staan.
Het boek is vlot geschreven, prima stijl en het leest makkelijk weg. Het biedt een aardig verhaal, maar door een opeenstapeling van gebeurtenissen wordt het wat onwaarschijnlijk. De personages worden niet erg uitgewerkt, hun karakter is opgehangen aan één of twee (vaak negatieve) karaktertrekken, waardoor een heel eenzijdig beeld van de personages ontstaat. Jammer, want het belet de lezer om zich echt in het verhaal te verliezen. Halverwege het boek verplaatst de verhaallijn zich en krijgen andere personages een hoofdrol. Als lezer krijg je even het idee dat je in een nieuw boek begonnen bent. Verderop komen de verhaallijnen weer bij elkaar.
Geef een reactie